Η ποίηση ως συνωμοσία των αναγνωστών

«Οταν ήμουν μικρή, περίπου πέντε ή έξι ετών, είχα στήσει μέσα στο μυαλό μου έναν διαγωνισμό για να αποφασίσω ποιο είναι το σημαντικότερο ποίημα στον κόσμο. Δύο ήταν τα ποιήματα που έφτασαν στον τελικό: “Το μικρό μαύρο αγόρι” του Γουίλιαμ Μπλέικ και το “Ποταμός Σουόνι” του Στίβεν Φόστερ… Με τραβούσε τότε, όπως και τώρα, η μοναχική ανθρώπινη φωνή, που υψώνεται σε θρήνο ή διατρανώνει τον πόθο». Με τα λόγια αυτά ξεκινούσε η μαγνητοσκοπημένη ομιλία της Λουίζ Γκλικ στην τελετή απονομής του Βραβείου Νομπέλ στη Στοκχόλμη πριν από τρία χρόνια. Η αμερικανίδα ποιήτρια έφυγε από τη ζωή την περασμένη Παρασκευή, σε ηλικία 80 ετών, στο Κέιμπριτζ της Μασαχουσέτης. Αφήνει πίσω ένα βαθιά προσωπικό έργο, φιλτραρισμένο μέσα από θέματα κλασικής μυθολογίας, θρησκείας και φυσιολατρίας.