O ομοσπονδιακός προπονητής Γκουστάβο Πογέτ ήταν ως συνήθως πολύ τίμιος στις δηλώσεις του μετά το τέλος του νικηφόρου ματς της Εθνικής μας με την Ιρλανδία στο Δουβλίνο. «Αν μου λέγατε όταν έγινε η κλήρωση και μάθαμε τους αντιπάλους μας στον όμιλο ότι θα βρισκόμαστε τώρα σε αυτήν την κατάσταση, ούτε εγώ δεν θα το πίστευα» είπε χαρακτηριστικά. Ο Πογέτ έχει μεγάλο μερίδιο επιτυχίας σε αυτή τη νίκη που πέτυχε η ομάδα του στην έδρα των Ιρλανδών με 2-0. Κυρίως γιατί του βγήκε η έκπληξη που έκανε στην αρχική ενδεκάδα: η χρησιμοποίηση του Γιακουμάκη στη θέση του φορ είναι κάτι που οι Ιρλανδοί δεν περίμεναν. Για την ακρίβεια κανείς δεν το περίμενε.

Πρόοδος

Ο Γιακουμάκης έχει ένα σπάνιο για έλληνα παίκτη χαρακτηριστικό: εξέλιξε πολύ το παιχνίδι του φεύγοντας από την Ελλάδα κι ακριβώς επειδή συνέβη αυτό δεν έχουμε καταλάβει την πρόοδό του. Ο Γιακουμάκης πέτυχε φέτος 18 γκολ στο αμερικανικό πρωτάθλημα. Σε πολλούς δεν μοιάζει κατόρθωμα. Νομίζουν ακόμα ότι στο ΜLS παίζουν ανοργάνωτες ομάδες μισθοφόρων – δεν είναι έτσι ακριβώς. Επιπλέον ο Γιακουμάκης σκόραρε και στο ολλανδικό πρωτάθλημα, αλλά και σε αυτό της Σκωτίας. Πράγμα που σημαίνει πως η εξαιρετική σχέση του με το γκολ δεν είναι τυχαία. Γιατί στην Εθνική ήταν μάλλον κατώτερος των προσδοκιών; Κατά τη γνώμη μου ο βασικός λόγος είναι ότι στη θέση του φορ υπάρχουν πολλοί ικανοί παίκτες.

Αψογοι

Η περίπτωση του Γιακουμάκη είναι ενδεικτική του πλούτου που χαρακτηρίζει τη συγκεκριμένη εθνική μας ομάδα. Δεν είναι η καλύτερη στην Ευρώπη. Δεν έχει πάρει ακόμα το εισιτήριο για το Euro 2024. Κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος ότι θα βρεθεί το επόμενο καλοκαίρι στη Γερμανία. Ομως παραμένει μια ομάδα με πολλές λύσεις: από τον πάγκο της μπορούν να έρθουν ποδοσφαιριστές που σε ματς όπως αυτά με τους Ιρλανδούς μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Στη θέση του Γιακουμάκη π.χ. θα μπορούσε να είναι ο Παυλίδης ή ο Ιωαννίδης. Στη θέση του Πέλκα θα μπορούσε να είναι ο Λημνιός ή ο Χατζηγιοβάνης ή ο Τζόλης. Στο ματς με τους Ιρλανδούς στο Δουβλίνο δεν φάνηκαν οι απουσίες του Μπάλντοκ και του Χατζηδιάκου γιατί ο Ρότα και ο Ρέτσος που αγωνίστηκαν στις θέσεις τους τα πήγαν πολύ καλά. Για τη θέση του Τσιμίκα υπάρχει πάντα ο Γιαννούλης και αντί του Κουρμπέλη την Παρασκευή αγωνίστηκε στο δεύτερο ημίχρονο ο Μπουχαλάκης. Σχεδόν άψογα.

Ισάξιοι

Στην πραγματικότητα αυτή η ομάδα έχει λίγους που δεν έχουν ισάξιους αναπληρωματικούς. Ο τερματοφύλακας Βλαχοδήμος είναι πιο μπροστά από τους άλλους που παίζουν στη θέση του. Αληθινά αναντικατάστατος σε αυτή την ομάδα είναι ο Μαυροπάνος: με τα καλά του και τα κακά του είναι ο καλύτερος έλληνας στόπερ. Σταθερή αξία είναι ο μόνιμος σκόρερ Μασούρας και δεν μπορεί να λείπει από την ενδεκάδα ο Μπακασέτας γιατί ο Φορτούνης αποχαιρέτησε την ομάδα και ο Κωνσταντέλιας είναι μικρός για να σηκώσει το βάρος των απαιτήσεων. Ο Πογέτ το ξέρει ότι η πληθώρα των λύσεων είναι η δύναμη αυτής της ομάδας. Και ότι πολλές φορές η απόδοσή της εξαρτάται όχι από το αν θα παρατάξει τους καλύτερους, αλλά τους κατάλληλους.

Προβάδισμα

Αρκεί αυτό για να κερδίσει την Ολλανδία σήμερα και να αποκτήσει προβάδισμα πρόκρισης χωρίς να χρειαστεί να πάρει μέρος στα μπαράζ; Είναι δύσκολο να το πεις. Η Εθνική μας έχει πολλούς καλούς παίκτες (πολλούς ίδιου επιπέδου) αλλά δεν έχει τη χαρισματική προσωπικότητα που θα την πάρει από το χέρι και θα βγει μπροστά. Μέχρι τώρα στα προκριματικά του Euro η ομάδα του Πογέτ πήρε τις νίκες που όφειλε να πάρει. Δεν χρειάζονται θριαμβολογίες και υπερβολές.

Η Εθνική μας έχει κερδίσει δύο ματς με το Γιβραλτάρ και δύο με την Ιρλανδία. Για να προκριθεί πρέπει να κερδίσει την Ολλανδία και να κάνει αποτέλεσμα στην Αθήνα και με τους Γάλλους. Το επισημαίνω γιατί έχει καλλιεργηθεί ένα κλίμα θριαμβολογίας που δεν είναι καλό. Δεν αρκεί η νίκη με τους Ολλανδούς. Η ομάδα του Πογέτ χρειάζεται αποτέλεσμα και με τους Γάλλους, που την Παρασκευή το βράδυ αγωνίστηκαν με την Ολλανδία εκτός έδρας χωρίς τους Βαράν, Οπαμεκανό, Κουντέ, Ντεμπελέ, Τσουαμενί και Ζιρού και κέρδισαν! Διότι απλά δεν έχουν αναπληρωματικούς.

Κυβικά

Ας μη βιαζόμαστε όμως: απόψε υπάρχει ένας «τελικός» με την Ολλανδία – η νίκη δεν δίνει εισιτήριο πρόκρισης, αλλά είναι απαραίτητη γιατί η μη νίκη στέλνει την Εθνική μας απλά στα μπαράζ. Η Εθνική Ελλάδος πριν από τον ερχομό του Πογέτ δεν μπορούσε να κερδίσει την Εσθονία, το Κόσοβο και το Λιχτενστάιν. Πλέον υπάρχει πρόοδος και μένει να δούμε απέναντι στους Ολλανδούς (αρχικά) πόσο μεγάλη είναι αυτή. Στο Ρότερνταμ τον περασμένο μήνα, χωρίς τους Μπάλντοκ και Μαυροπάνο, η Εθνική μας υπέφερε κυρίως γιατί οι Ολλανδοί χτύπησαν τον Τσιμίκα με τον Ντούμφρις και έπαιξαν πολύ για τον πανύψηλο φορ Βέρχοστ που δεν είχε αντίπαλο στα κυβικά του. Απόψε το πράγμα θα είναι κομμάτι διαφορετικό: ο ομοσπονδιακός προπονητής των Ολλανδών Ρόναλντ Κούμαν είπε ότι «οι Ελληνες έχουν μυριστεί αίμα και θα είναι διαφορετικοί γιατί παίζουν μια πρόκριση». Σέβονται την Εθνική μας μολονότι την κέρδισαν εύκολα τον Σεπτέμβριο. Απόψε το βράδυ ή δεν θα έχουν χάσει και θα έχουν το προβάδισμα πρόκρισης ή θα έχουν ηττηθεί και θα παρακαλούν τη Γαλλία να δείξει και στο ματς με την Εθνική μας τη σοβαρότητα που έδειξε την Παρασκευή εναντίον τους.

Μνήμες

Το ματς με τους Ολλανδούς μου θυμίζει τα προηγούμενα, αυτά που η Εθνική μας είχε δώσει στα προκριματικά του Euro μαζί τους. Το 1987 έπαιξε με τους Οράνιε τον καιρό του Γκούλιτ και του Φαν Μπάστεν. Με προπονητή τον Μίλτο Παπαποστόλου τότε η Εθνική μας είχε πάρει μια ισοπαλία στην Ολλανδία με 1-1. Οι Ολλανδοί έκαναν επεισόδια σε ένα ματς στο Ρότερνταμ με την Κύπρο που είχε διακοπεί λόγω ρίψης φωτοβολίδων. Η UEFA δεν τους τιμώρησε με μηδενισμό αλλά αποφάσισε την επανάληψή του. Διαμαρτυρηθήκαμε και για να το δείξουμε αποφασίσαμε το ματς με την Ολλανδία στην Ελλάδα να γίνει στη Ρόδο και να ταλαιπωρηθούν οι Ολλανδοί να φτάσουν μέχρι εκεί. Ταλαιπωρήθηκαν είναι αλήθεια. Αλλά στο γήπεδο ταλαιπώρησαν την Εθνική μας βάζοντάς της τρία γκολ. Το 1991 τουλάχιστον δεν είχε υπάρξει τίποτα το επεισοδιακό. Ελλάδα και Ολλανδία ήταν στον ίδιο όμιλο για τα προκριματικά του Euro 1992. Kέρδισαν και τα δύο ματς οι Ολλανδοί με 2-0. Δεν τα θυμάται κανείς…