Το αποτέλεσμα του δεύτερου γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών επιβεβαίωσε πως αν η εξέλιξη των πραγμάτων στην πολιτική και τη ζωή ήταν γραμμική, θα πλήτταμε αφόρητα. Παρά το γεγονός ότι η μάχη του δεύτερου γύρου αφορούσε λιγότερους από τους μισούς Ελληνες, έστειλε μηνύματα σε όλους: στο πολιτικό σύστημα, στην κυβέρνηση, στους υποψηφίους, στους πολίτες. Κάθε περίπτωση μπορεί να ερμηνευθεί διαφορετικά, όμως όλες μαζί συνθέτουν τη μεγάλη εικόνα. Κοινή συνισταμένη είναι η υπόμνηση πως κανείς δεν είναι δεδομένος και ακλόνητος και πως η πολιτική έχει αλλάξει.

Τα βασικά μηνύματα με αντίστοιχους αποδέκτες είναι τα ακόλουθα:

Το πρώτο αφορά στον ίδιο τον κ. Πρωθυπουργό: ο μαξιμαλισμός μπορεί να είναι πάντα η αφετηρία σε μια διαπραγμάτευση, αλλά η συχνή επίκλησή του μπορεί να κουράσει. ΕΈτσι το 13+3 που ζήτησε ο κ. Μητσοτάκης ήταν ικανό να τον φέρει απολογούμενο, την ώρα που επτά συν ένας περιφερειάρχες είναι της επιλογής ή της στήριξής του.

Το δεύτερο αφορά στην κυβέρνηση: οι νουθεσίες από πολιτικούς που κουνούν το δάχτυλο υποδεικνύοντας το καλό μας, διότι θεωρούν πως είναι καλύτεροι, σοφότεροι, εξυπνότεροι ή απλώς ανώτεροι από εμάς, ή επειδή έτσι νομίζουν πως μπορούν να μας προσεγγίζουν ως πολίτες, είναι μια τακτική που δεν αποδίδει και μάλλον εξοργίζει. Οπως και οι Ροδοπαίοι ψηφοφόροι πριν λίγους μήνες, έτσι οι Θεσσαλοί και οι Χαλανδραίοι, με την ψήφο τους επιβεβαίωσαν ότι διαθέτουν κρίση και δεν υποχωρούν σε υποδείξεις.

Το τρίτο μήνυμα αφορά στους υποψηφίους: Μπορείς να τους ξεγελάς όλους για λίγο καιρό, λίγους όλο τον καιρό, αλλά όχι όλους όλο τον καιρό, για να θυμηθούμε και τον Αβραάμ Λίνκολν. Ετσι πολλοί υποψήφιοι που περίμεναν απλώς την επιβεβαίωση της πολιτικής τους κυριαρχίας με όρους κομματικής επιλογής ήρθαν αντιμέτωποι με την αξιολόγηση του έργου τους ή και το έλλειμμα ενημέρωσης των δημοτών για τα πεπραγμένα τους.

Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί και το μήνυμα της Αθήνας. Μιας διακριτής περίπτωσης, που όμως συνοψίζει όλα τα προηγούμενα. Στην Αθήνα οι διαστάσεις είναι πολλές και αφορούν στην πολιτική, στο πρόσωπο και στο έργο του Δημάρχου.

Η πολιτική εξαντλήθηκε στον πρώτο γύρο όπου ο αγώνας για την επικράτηση στην περιφέρεια, και την αξιοπρεπή επίδοση κάθε υποψηφίου συμβούλου εξήντλησε τα όρια κινητοποίησης των ψηφοφόρων της ΝΔ. Στον δεύτερο γύρο, το πρόσωπο του κ. Μπακογιάννη δεν φάνηκε να κινητοποιεί τους πολίτες, αυτή τη φορά δεν ήταν το νέο, ούτε άλλαζε πίστα. Η διαδρομή από τον Δήμο Καρπενησίου και την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, είχε βρει τον προορισμό της στον Δήμο Αθηναίων από το 2019. Για πρώτη φορά ο κ. Μπακογιάννης αξιολογήθηκε και επανακρίθηκε από το ίδιο εκλογικό σώμα, τους δημότες της Αθήνας και στη γενική αξιολόγηση ευρέθη ελλιπής.

Δεν ξέρω αν βάρυνε περισσότερο η οίηση της εξουσίας, αν σήκωσε δυσανάλογα το βάρος της οικογένειας, το σίγουρο είναι πάντως πως ο Μεγάλος Περίπατος στάθηκε η αφορμή για να οδηγηθεί στην έξοδο.

Η Μαρία Καρακλιούμη είναι πολιτική αναλύτρια