Ηταν ένας μουσάτος η ενδυμασία του οποίου έδειχνε ότι σαφώς ήταν κολλημένος με τη θρησκεία του, οι φωτογραφίες του τον δείχνουν με τη γυναίκα του και την κόρη του, κι οι δύο με μαντίλα. Είναι πολλοί με την ενδυματολογική σήμανση της θρησκευτικής κουλτούρας τους στη Γαλλία, στο Βέλγιο, στη Γερμανία, στη Σουηδία, στην Αγγλία – και στην Ελλάδα. Εχουν μπει παράνομα στην Ευρώπη, αλλά αν έχουν διάθεση να ζήσουν εδώ πάντα υπάρχει δυνατότητα διευθέτησης. Ο δυτικός κόσμος δεν ρωτάει κανέναν τι λατρεύει, τι πιστεύει, πώς ντύνεται, τι τρώει και τι πίνει.

Οσοι ζουν στη Δύση μία και μοναδική υποχρέωση έχουν: να μην παραβιάζουν τον νόμο. Αλλά βέβαια ο συγκεκριμένος μουσάτος, ο τζιχαντιστής που προχθές φωνάζοντας «Αλλαχού Ακμπάρ» πυροβόλησε δύο σουηδούς τουρίστες μέσα σε ένα ταξί όπου είχαν επιβιβαστεί και χθες πυροβολήθηκε από την αστυνομία, ήρθε εδώ όχι για να ζήσει με τους κανόνες της Δύσης αλλά για να καταστρέψει αυτούς τους κανόνες. Καταγόταν από την Τυνησία και στη χώρα του είχε καταδικαστεί για ποινικό αδίκημα. Πέρασε στη Δύση ως ταλαίπωρο θύμα της αποικιοκρατίας, όπου εργάστηκε ως λαθρέμπορος και διακινητής ανθρώπων – δηλαδή προαγωγός. Είχε ζητήσει άσυλο που το 2019 απορρίφθηκε – άρα το κράτος τον γνώριζε και όφειλε να τον έχει απομακρύνει από τη χώρα. Μετά τη δολοφονία των δύο Σουηδών, ανέβασε στο Διαδίκτυο βίντεο όπου έκανε μνεία της πράξης του, δηλώνοντας ότι ανήκει στο Ισλαμικό Κράτος.

Δεν είναι ο μόνος εξτρεμιστής του Ισλάμ. Στην Ευρώπη υπάρχουν πολλοί σαν αυτόν. Ενας άλλος σαν αυτόν, στη Γαλλία, την περασμένη εβδομάδα, μαχαίρωσε τρεις ανθρώπους σε ένα σχολείο, ο ένας, δάσκαλος λογοτεχνίας, έπεσε νεκρός. Τσετσένος που επίσης είχε ζητήσει άσυλο, είχε απορριφθεί αλλά δεν απελάθηκε επειδή η νομοθεσία απαγορεύει να απελαύνονται ανήλικοι.

Το εξτρεμιστικό Ισλάμ βρίσκεται βαθιά στη Δύση. Κρύβεται στους λαβυρίνθους της συμπεριληπτικότητας, ως φολκλόρ, αλλά δεν είναι φολκλόρ. Το νταντεύουν τα κινήματα που προέκυψαν γύρω από την πολιτική ορθότητα και η ριζοσπαστική Αριστερά, όσοι ονειρεύονται την ανατροπή του καπιταλισμού. Κι έχουν μαζί πολλούς διανοούμενους. Ελάχιστοι στοχαστές είναι απέναντι, κι αυτοί υβρίζονται. Ανάμεσά τους, ο προσφάτως εκδημήσας Ζακ Ζιλιάρ, μεταξύ άλλων ιστορικός της γαλλικής Αριστεράς, o οποίος κατ’ επανάληψη είχε επιτεθεί στις ιδεολογίες της ταυτότητας και στην ανοχή της ριζοσπαστικής Αριστεράς σε αδιανόητες για αριστερούς του παρελθόντος στάσεις, όπως η υπό όρους απόρριψη της κοσμικότητας.

Ο Ζιλιάρ μιλούσε για ισλαμοαριστερισμό, μια στάση ανεκτική στον ισλαμοφασισμό. «Βρίσκω μάλλον ότι ο ισλαμοαριστερισμός γεννήθηκε τη μέρα που ο ισλαμισμός έγινε ο φορέας της τυφλής τρομοκρατίας και της σφαγής», εξηγούσε. Και πρόσθετε: «Η ιντελιγκέντσια έγινε, από τις αρχές του 20ού αιώνα, το πραγματικό κόμμα της βίας. Αν προτιμά την Επανάσταση από τη μεταρρύθμιση δεν είναι “παρά τη βία” αλλά χάρη σε αυτήν. O Σαρτρ διατράνωνε ότι η Γαλλική Επανάσταση δεν έκοψε αρκετά κεφάλια». Και πάντα επιφυλασσόταν να φτιάξει τη λίστα των γάλλων διανοουμένων που, τον 20ό αιώνα, προσχώρησαν άλλοι μεν στη φασιστική βία, άλλοι δε στην κομμουνιστική.

Η Ευρώπη, που τώρα αρχίζει να κατανοεί τους κινδύνους, ανέχθηκε πολλά επί πολύ – μεταξύ άλλων τη νέα εβραιοφοβία (κατά την ορολογία ενός άλλου γάλλου διανοητή, του Ζαν-Πιερ Ταγκιέφ), τον σημερινό αντισημιτισμό, που φουντώνει αντανακλαστικά όταν το Ισραήλ αποφασίζει να υπερασπίσει τα εδάφη του, τους πολίτες του, τη δημοκρατία. Δεν θα απαλλαγεί εύκολα από ό,τι ανέχθηκε.

—————-

Ο νέος κύκλος τρομοκρατίας στην Ευρώπη είναι, δυστυχώς, φαινόμενο αναμενόμενο. Σε πολλές μεγαλουπόλεις υπάρχουν μεγάλες ομάδες που θα υποστηρίξουν τον εξτρεμισμό της Χαμάς, στο όνομα της Παλαιστίνης ή του σύγχρονου αντισημιτισμού – κι ανάμεσά τους οπαδοί της κουλτούρας του θανάτου. Οπως τα είπε ο Κίσινγκερ: «Ηταν μεγάλο λάθος να μπουν [….] τόσοι πολλοί άνθρωποι με εντελώς διαφορετικό πολιτιστικό και θρησκευτικό υπόβαθρο, διότι έτσι δημιουργούνται ομάδες (διαφορετικών) συμφερόντων».


Οι φίλοι της Χαμάς

Μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινής γνώμης και των διαμορφωτών της βρίσκεται, και αυτή τη φορά, μετά την αδιανόητη γενοκτονική εισβολή των κατσαπλιάδων στο Ισραήλ και τις μαζικές δολοφονίες αμάχων, στο σημείο που βρέθηκε όταν η πολεμική μηχανή του Πούτιν επιτέθηκε κατά της κυρίαρχης Ουκρανίας. Τα έχουν ξεχάσει όλα αυτά και, αντανακλαστικά, υπερασπίζονται τη Χαμάς δήθεν στο όνομα της «δίκαιης παλαιστινιακής υπόθεσης». Οργανώνουν διαδηλώσεις κατά του Ισραήλ, φυσικά και κατά της Δύσης, καταδικάζοντας πριν ξεκινήσει τη χερσαία επέμβαση που ετοιμάζεται στη Λωρίδα της Γάζας.

Δήθεν ότι οι Ισραηλινοί θα σκοτώσουν τους αμάχους, τους οποίους συστηματικά το Ισραήλ έχει προειδοποιήσει ζητώντας τους να απομακρυνθούν. Ρεπορτάζ από τη Γάζα επιβεβαιώνουν τη φήμη ότι οι κατσαπλιάδες της Χαμάς φράζουν με φορτηγά τον δρόμο και κλέβουν κλειδιά αυτοκινήτων για να εμποδίσουν αμάχους να φύγουν. Τους χρειάζονται ως ασπίδα. Χρειάζονται γυναίκες και παιδιά για να κρυφτούν πίσω από πτώματα και να μπορούν να καταγγέλλουν αδικίες.

Οσοι πιστεύουν ότι το Ισραήλ αδικεί τη Χαμάς δεν θα έπρεπε να πουν μια λέξη για τους απαχθέντες αμάχους, που σήμερα χρησιμοποιούνται ως όμηροι; Τέτοια στρεψοδικία πώς την αντέχουν;