Κάθε κάλπη είναι άδεια έλεγε το κλισέ που επικαλούνταν οι Νεοδημοκράτες μεταξύ πρώτων και δεύτερων εθνικών εκλογών. Και κάθε προεκλογική καμπάνια δεν ταιριάζει σε όλους τους επαναληπτικούς γύρους, συμπληρώνει ένας έμπειρος πολιτικός αναλυτής. Η πολιτικοποίηση των αυτοδιοικητικών αναμετρήσεων πριν απ’ την πρώτη Κυριακή δούλεψε για τη ΝΔ. Κατόρθωσε να κινητοποιήσει ψηφοφόρους και να εμφανιστεί νικηφόρα στις 8 Οκτωβρίου. Η υπερκομματικοποίηση, όμως, της εβδομάδας που μεσολάβησε τής κόστισε. Η επιθυμία της να βάψει κι αυτόν τον χάρτη μπλε εκλήφθηκε σαν αλαζονική εμμονή από τα εκλογικά σώματα που αποφάσισαν να φτάσουν πίσω απ’ τα παραβάν – ενδεχομένως κι από εκείνα που προτίμησαν να εκφραστούν μέσω της αποχής. Παρ’ όλα αυτά, οι γαλάζιοι αυτοσυστήνονται ως νικητές. Πήραν, εξηγούν, 7+1 περιφέρειες που αντιστοιχούν στο 80% του πληθυσμού της χώρας και 202 από τους 332 δήμους – 8 παραπάνω από το 2019 – την ώρα που το ΠΑΣΟΚ κέρδισε 78 – 14 λιγότερους από τις προηγούμενες δημοτικές εκλογές – και ο ΣΥΡΙΖΑ 20, χάνοντας 5. Με τη στήριξη ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ εξελέγησαν φέτος 9 δήμαρχοι, ενώ μια τετραετία νωρίτερα είχαν εκλεγεί 10.

Εποχές

{ARX}Με βάση τα παραπάνω νούμερα, το ΠΑΣΟΚ δηλώνει ότι είναι η δεύτερη δύναμη στην τοπική αυτοδιοίκηση. Ο δε ΣΥΡΙΖΑ αποφεύγει την αυτοαναφορικότητα – που θα τον ανάγκαζε να μιλήσει για τη σταθερά πτωτική του πορεία από τη μια κάλπη στην άλλη – και διαλαλεί την επικράτηση των προοδευτικών υποψηφίων ανά την επικράτεια. Καμία από τις παραπάνω μεθόδους μετεκλογικής διαχείρισης των αποτελεσμάτων δεν είναι πρωτότυπη. Είναι σύνηθες τα κόμματα να μεταφράζουν τα μηνύματα μιας εκλογικής διαδικασίας στη γλώσσα που προτιμούν να χρησιμοποιούν. Ωστόσο, με καμία δεν είναι κι απόλυτα ειλικρινείς οι κομματικές έδρες απέναντι στους ίδιους τους εαυτούς τους. Γιατί, παραβλέποντας τεχνηέντως την κριτική που έκρυβαν οι ψήφοι, δείχνουν να αντιμετωπίζουν τη στήριξη των κομματικών τους βάσεων ως δεδομένη, παρότι ένα από τα σήματα που οι πολίτες εξέπεμψαν τρεις μέρες νωρίτερα είναι πως τίποτα δεν μπορεί να θεωρείται σίγουρο. Αυτές οι εκλογές – χάρη και στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους – υπογράμμισαν ακόμη πιο έντονα πως οι εποχές των κομματικών ταυτίσεων έχουν περάσει. Εκείνη της αξιολόγησης της διαχειριστικής επάρκειας είναι εδώ. Από μια άποψη, λοιπόν, η κυβέρνηση ίσως έπεσε και θύμα της επιτυχίας του πολιτικού αφηγήματος που καθιέρωσε{ARX}.