Ευρωπαϊκό χάος για τη Μέση Ανατολή

Η «γεωπολιτική Ευρώπη» απεδείχθη συλλογικά χαοτικά επικίνδυνη και αναποτελεσματική στη σύγκρουση Ισραήλ – Χαμάς. Η Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ) όχι μόνο απέτυχε να αντιδράσει άμεσα με μια ενιαία φωνή αλλά ακριβώς το αντίθετο: εμφάνισε την εικόνα όπου ο καθένας είτε στους θεσµούς/όργανα είτε στα κράτη-µέλη είχε από µια ξεχωριστή άποψη, μια κακοφωνία δηλαδή με αλληλοσυγκρουόμενες θέσεις και απόψεις που κάθε άλλο παρά έδειχναν ικανότητα να διαδραματίσει ουσιαστικό ρόλο στην περιοχή για τη διαχείριση της κρίσης. Ο επίτροπος (προερχόμενος από την Ουγγαρία) για την «πολιτική γειτονίας» Ο. Βερχάζι έσπευσε δύο ημέρες (9/10) μετά τη σφαγή να αναγγείλει την πλήρη διακοπή κάθε βοήθειας στους Παλαιστινίους είτε της Λωρίδας της Γάζας είτε της Δυτικής Οχθης χωρίς να έχει καμιά αρμοδιότητα για κάτι τέτοιο αλλά και χωρίς να δικαιολογείται ηθικά η διακοπή της, καθώς η χορήγησή της αποτελεί προϋπόθεση για την επιβίωση των Παλαιστινίων. Στην αυθαίρετη αυτή απόφαση του (ακροδεξιών απόψεων) επιτρόπου αντέδρασαν έντονα κράτη-μέλη όπως Ιρλανδία, Ισπανία, Γαλλία κ.ά. με αποτέλεσμα να ακυρωθεί η επικίνδυνη αυτή απόφαση που απειλούσε να απομονώσει πλήρως την ΕΕ από την περιοχή. Αλλά δεν ήταν η μόνη παραφωνία. Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν έσπευσε να επισκεφθεί το Ισραήλ για εκδήλωση αλληλεγγύης (ορθόν) αλλά χωρίς να συνεννοηθεί προηγουμένως με κανέναν και, το χειρότερο, στις δηλώσεις της να αποφύγει εμφατικά να αναφέρει τη θέση του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ σύμφωνα με την οποία «η οποιαδήποτε ενέργεια του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας θα πρέπει να συνάδει με το διεθνές δίκαιο και να σέβεται τις ανθρωπιστικές αρχές και κανόνες». Η κυρία Φον ντερ Λάιεν έκανε δηλαδή δική της, προσωπική πολιτική αγνοώντας την πολιτική της Ενωσης για το Μεσανατολικό που πηγαίνει δεκαετίες πίσω (Δήλωση Βενετίας 1980).