Με συγχωρείτε, αλλά για μένα αυτό είναι δειλία. Η τάση του ΣΥΡΙΖΑ που ακούει στο ασυνήθιστο όνομα «Ομπρέλα» εξαπέλυσε δριμεία επίθεση κατά του προέδρου του κόμματος, όταν εκείνος βρίσκεται στο εξωτερικό. Μιλούμε, δηλαδή, για τακτική Χαμάς! Και δεν είναι μόνο η υπουλία της κίνησης που ενοχλεί. Είναι ότι, με τον Μπάιντεν να έχει απορροφηθεί πλήρως στο Μεσανατολικό και τον κ. Κασσελάκη πρόχειρο στην ανατολική ακτή των ΗΠΑ, μπορεί να του ζητήσει να βάλει ένα χεράκι. (Και ο Τάιλερ, εννοείται, γιατί και αυτός μπορεί να βοηθήσει). Είμαι βέβαιος ότι ο πρόεδρος Μπάιντεν θα τον ξεχώρισε από τότε που δούλεψε ως εθελοντής στην προεκλογική εκστρατεία του και θα τον θυμάται. Αν καποιος του σφυρίξει, «ξέρεις, πρόεδρε, εκείνο το καλό παιδί ο Στέφανος βρίσκεται κάπου εδώ…», μπορεί να πρέπει ο κ. Κασσελάκης να αναλάβει δράση. Γίνεται να έχει τον νου του στον Φίλη και τον Λάμπρου; Γι’ αυτό σας λέω, ήταν ατιμία.

Μην ξεχάσω και το άλλο. Η Ουάσιγκτον είναι κοντά στη Νέα Υόρκη και ο ωραίος Μπομπ θα χρειάζεται στήριξη, ηθική και πνευματική, τώρα που του ζητούν να παραιτηθεί από τη Γερουσία. Η παρουσία του κ. Κασσελάκη στις ΗΠΑ θα ενισχύσει όχι μόνο προσωπικά τον κ. Μενέντεζ, τον τέως πλέον πρόεδρο της επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων, αλλά θα ενισχύσει και την υπεράσπιση των ελληνικών συμφερόντων. Πρέπει, επομένως, ο πρόεδρος να βρίσκεται εκεί σε ετοιμότητα και με καθαρή σκέψη. Επιπλέον, η χειμερινή γκαρνταρόμπα της Αθήνας δεν είναι κάτι που το μαζεύεις μέσα σε μια μέρα ― ιδίως αν φοράς μόνο εφαρμοστά τζιν και κολλητά πιουκάμισα. Είναι ένα project που χρειάζεται περίσκεψη, προγραμματισμό, όραμα και στρατηγική. Αυτά θέλουν συγκέντρωση για να γίνουν, χωρίς περισπασμούς και ενοχλήσεις. Το ξαναλέω, όμως, ότι το μίσος πρέπει να είναι αβυσσαλέο στον ΣΥΡΙΖΑ για να μη σέβονται ούτε αυτά οι εμπόλεμοι…

ΚΑΡΔΟΥΛΕΣ

Δεν χρειάζεται να ρωτήσω. Μου αρκεί να βλέπω τη βλοσυρή φυσιογνωμία της Ζωής Κωνσταντοπούλου, στις φωτογραφίες που έρχονται από τη Βουλή, και μπορώ να φανταστώ τι μαστίγιο έπεσε στην Πλεύση Ελευθερίας, για να βγουν όλοι οι βουλευτές και να ζητήσουν από τον διαγραφέντα Μιχάλη Χουρδάκη να παραδώσει την έδρα της Α΄ Θεσσαλονίκης. Είπα όλοι; Κακώς. Πλην μιας, η οποία είναι η κυρία μητέρα του. Το καταλαβαίνω και αυτό, μητέρα του είναι θέλει να τον έχει από κοντά. Το λέω επειδή φαίνεται καλομεγαλωμένος ο κ. Χουρδάκης, με τη γραβατούλα του, το κοστουμάκι του, τη χωριστρούλα στο μαλλί. Οχι ακριβώς να τον επιβλέπει, γιατί μεγάλο παιδί είναι πια ο Μιχάλης. Να τον έχει όμως μέσα στο οπτικό πεδίο της. Γιατί, αν φύγει από εκεί, ποιος ξέρει με τι παρέες μπορεί να μπλέξει; Μήπως, ας πούμε, αρχίσει να καπνίζει! Οπότε δεν μιλάει η γυναίκα και ελπίζει. Αλλωστε, δεν θα τολμήσει εύκολα να τη διαγράψει η πρόεδρος. Το πολύ πολύ να μην της ξανακάνει καρδούλα…

ΜΟΝΟ ΠΑΣΟΚ!

Να σας προειδοποιήσω, επειδή φυσάει βοριάς και μπορεί να φτάσει μέχρι και στον δικό μας, τον αττικό ουρανό. Αν δείτε μια κυρία ψηλά στον ουρανό, να πετάει σαν μπαλόνι που το παρασύρει ο αέρας, μην τρομάξετε και μην ανησυχήσετε, είναι η Θεσσαλονίκη. Θα την αναγνωρίσετε από το έντονο μακιγιάζ. Είναι η Θεσσαλονίκη, που «απελευθερώθηκε από τα δεσμά που κρατούσαν τις διεκδικητικές της πτήσεις», είναι τα λόγια του νέου δημάρχου Στέλιου Αγγελούδη. Συνεπώς, μη σαν νοιάζει. θα κάνει τις «διεκδικητικές» βόλτες της στον ουρανό και ο κ. Αγγελούδης κάποια στιγμή θα τη μαζέψει. Ο λόγος που επισημαίνω αυτόν τον ανατριχιαστικό και υπέροχο μέσα στη φρίκη του μπακαλιάρο είναι επειδή αρκετοί αναρωτιούνται αν ο κ. Αγγελούδης είναι ΠΑΣΟΚ. Μα θέλει και ρώτημα; Ενας άνθρωπος, που μπορεί να σχηματίσει αυτή την εικόνα στο μυαλό (με δεσμά και διεκδικητικές πτήσεις), να τη βάλει σε λέξεις και στο τέλος να την εκστομίσει, δεν μπορεί παρά να είναι ΠΑΣΟΚ! Κοροϊδευόμαστε τώρα;

ΞΙΝΙΛΑ

Για το τέλος, μια λεπτομέρεια από τα συριζαϊκά που δεν θέλω να περάσει απαρατήρητη. Μου έκανε κατάπληξη ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανος Κασσελάκης χρησιμοποίησε τη λέξη ξινίλα για να αποδώσει τη στάση της αριστερής αντιπολίτευσης. Οχι ότι είναι άστοχη η επιλογή της λέξης, κάθε άλλο μάλιστα. Πώς μιλάς, όμως, για ξινίλα, όταν από τη μία πλευρά έχεις την κυρία Αυγέρη και από την άλλη την κυρία Τζάκρη;