Αντιφάσεις

Οι γνώστες των χαοτικών συριζαϊκών παρασκηνίων λένε ότι σ’ αυτό το όργανο οι συσχετισμοί δυνάμεων μεταβάλλονται κάθε τρεις και λίγο. Ακόμη κι αν αλλάξει κάπως η εικόνα εκεί – κι ο πρόεδρος βρει πιο πολλούς πρόθυμους να τον ακολουθήσουν στο πολιτεύεσθαι της «αδιαμεσολάβητης» επικοινωνίας με τους πολίτες – πάντως, το έργο που ανεβάζει η αξιωματική αντιπολίτευση δύσκολα θα πάρει άλλη τροπή. Ο ΣΥΡΙΖΑ παράγει πλέον περισσότερο εσωκομματικό δράμα απ’ όσο μπορούν να αντέξουν όποιοι ψηφίζουν κόμματα εξουσίας – και λανσάρει επισήμως λιγότερη αριστεροσύνη απ’ όση επιθυμούν αυτοί που μετακινούνται σταδιακά αλλά σταθερά, από τον Μάιο μέχρι και την περασμένη Κυριακή, προς τον Περισσό. Παρ’ όλα αυτά, το βαθύτερο πρόβλημά του παραμένει ίδιο με εκείνο της προκασσελακικής περιόδου. Ο νέος αρχηγός ακολουθεί τη συνταγή του παλιού – αλατίζοντάς την ενδεχομένως λίγο παραπάνω. Είναι και με τα stock-options και κατά του λαδέμπορα. Το κόμμα συνεχίζει να προσπαθεί να ακουστεί ευχάριστο σε διαμετρικά αντίθετα εκλογικά ακροατήρια. Επιμένει να κυνηγά την περιλάλητη πολυσυλλεκτικότητα τόσο άγαρμπα, ώστε το μόνο που πετυχαίνει είναι να τονίζει τις αντιφάσεις του, οι οποίες αποδεδειγμένα πια – στις κάλπες – απωθούν αντί να προσελκύουν ψηφοφόρους.