Από δω το πάει, από κει το πάει, η αμερικανίδα ηθοποιός, παραγωγός, σκηνοθέτρια και Πρέσβειρα Καλής Θέλησης των Ηνωμένων Εθνών Αντζελίνα Τζολί όλο τη χώρα μας απασχολεί. Το 1999 όταν ο Νίκολας Κέιτζ γύριζε το «Μαντολίνο του λοχαγού Κορέλι» στην Κεφαλονιά, η Τζολί επισκέφθηκε την Αθήνα για την προώθηση της ταινίας τους «Σε 60 δευτερόλεπτα». Το καλοκαίρι του 2002 αναστάτωσε τη Σαντορίνη όπου γυρίστηκαν τα πρώτα λεπτά της ταινίας «Λάρα Κροφτ: Το λίκνο μια ζωής». Και φέτος, να που και πάλι δεσπόζει με την παρουσία της στο Κατάκολο στα πρώτα γυρίσματα της ταινίας «Maria», στην οποία η 48χρονη ηθοποιός ενσαρκώνει την κορυφαία λυρική τραγουδίστρια Μαρία Κάλλας.
Η ταινία αναφέρεται στα τελευταία χρόνια της υψιφώνου που πέθανε στο Παρίσι το 1977, ενώ μετά τα ελληνικά γυρίσματα, η παραγωγή θα μεταφερθεί σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις (Μιλάνο, Παρίσι, Βουδαπέστη). Μετά από μια περίοδο απουσίας (η περιπέτεια φαντασίας «Eternals», 2021, είναι η τελευταία ταινία της που είδαμε στις αίθουσες), η Αντζελίνα Τζολί βρίσκεται και πάλι σε πρώτο πλάνο και όσοι λένε ότι κρίνοντας από την όψη της στη «Maria» θυμίζει περισσότερο τη Σωτηρία Μπέλλου παρά την Κάλλας, ε, άσ’ τους να λένε. Ντόρος να γίνεται.
Από πολύ νωρίς εξάλλου η Αντζελίνα Τζολί απέδειξε ότι ξέρει να παίζει το παιχνίδι του Χόλιγουντ. Πολύ σύντομα (και με τη βοήθεια της τύχης) κατάφερε να «τσεπώσει» ένα Οσκαρ (β’ ρόλου για το «Κορίτσι που άφησα πίσω») και αμέσως μετά πήγε για το «χοντρό» παραδάκι. Ετσι προέκυψε η Λάρα Κροφτ, μια ηρωίδα που δεν απαιτούσε καμία απολύτως προσπάθεια υποκριτικής και για την οποία το μόνο που είχε να επιδείξει η Τζολί ήταν τα γεροδεμένα μπράτσα, το καλοστημένο στήθος και το καλογυμνασμένο σώμα της.
Περιέργως, μετά την επιτυχία της δεύτερης «Λάρα Κροφτ» και για ένα μεγάλο διάστημα, η Αντζελίνα Τζολί διήνυσε περίοδο κρίσης. Πολλά είχαν γραφτεί τότε για «πειραματισμούς» με ναρκωτικά και «σεξουαλικές ιδιαιτερότητες σαδομαζοχιστικού ύφους», ενώ ο θυελλώδης έρωτας και γάμος της με τον μουσικό και ηθοποιό Μπίλι Μπομπ Θόρντον έκλεισε με τον πλέον δυσάρεστο τρόπο. Ξαφνικά, η προσωπική ζωή της Αντζελίνα Τζολί έγινε λατινοαμερικανική σαπουνόπερα, κάτι που ίσως να μη σταμάτησε ποτέ να είναι, κρίνοντας από την εξέλιξη του δεύτερου μεγάλου έρωτα της ζωής της, με τον αμερικανό ηθοποιό Μπραντ Πιτ, τον «αντικαταστάτη» τον Θόρντον, αλλά τελικά επίσης αντίδικό της τα τελευταία χρόνια (έχουν φτάσει στα δικαστήρια για θέματα ενδοοικογενειακής βίας και ανατροφής παιδιών – τα μισά βιολογικά και τα άλλα μισά υιοθετημένα). To 2002, ο επίσης διάσημος πατέρας της ηθοποιού, Τζον Βόιτ, κατά τη διάρκεια τηλεοπτικής συνέντευξής του, ξέσπασε σε κλάματα λέγοντας ότι ούτε λίγο ούτε πολύ ο γάμος της με τον Θόρντον διαλύθηκε εξαιτίας σοβαρών προβλημάτων με την ψυχική υγεία της και ότι η Αντζελίνα «χρειάζεται ιατρική βοήθεια». Το παρελθόν ανάμεσα στην Τζολί και τον Βόιτ ήταν ανέκαθεν προβληματικό και δεν είναι μυστικό ότι η πρώτη δεν είχε καθόλου ευχάριστα παιδικά χρόνια εξαιτίας του χωρισμού των γονέων της. Αργότερα οι αντιπαραθέσεις με τον πατέρα της απασχολούσαν με μεγάλη συχνότητα τα ΜΜΕ.
Ωστόσο, με το πέρασμα των χρόνων, όλες αυτές οι αντιπαραθέσεις φαίνεται ότι ξεχάστηκαν και σήμερα όλα δείχνουν ότι Τζολί και Βόιτ έχουν θάψει το «τσεκούρι του πολέμου». Επίσης, από κάποια στιγμή της ζωής της, η Τζολί έδειξε μια πολύ ευαίσθητη πλευρά του εαυτού της συμμετέχοντας παράλληλα με τα επαγγελματικά της ζητήματα σε φιλανθρωπικούς αγώνες. Αρχισε να δραστηριοποιείται συστηματικά δίνοντας το «παρών» σε περιοχές που ταλαιπωρούνται από πραγματικά προβλήματα και έχουν ανάγκη τη δημοσιότητα που εκείνη μπορούσε να προσφέρει. «Με απασχολούν κυρίως οι ξεχασμένες περιοχές, αυτές που έχουν πάψει να απασχολούν τα ΜΜΕ» θα δήλωνε κάποια στιγμή όταν «όργωνε» Αφρική και Ασία προσφέροντας τις υπηρεσίες της ως μέλος διαφόρων φιλανθρωπικών οργανώσεων. Επίσης, είχε δείξει μεγάλο ενδιαφέρον για την κατάσταση στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.
Προσφάτως, η Τζολί ανακοίνωσε ένα νέο της σχέδιο, το Atelier Jolie, το οποίο «φλερτάρει» με τον οικολογικό ακτιβισμό. Πρόκειται για δημιουργική κολεκτίβα κατασκευής ρούχων ή αλλιώς ένα σημείο στο οποίο όλοι θα μπορούν να δημιουργήσουν ελεύθερα ρούχα προερχόμενα από τον κάδο των απορριμμάτων· ένα όραμα της ηθοποιού το οποίο θα χρειαζόταν αρκετό χρόνο μέχρι να το δει να υλοποιείται. Φυσικά, μέσω αυτού, στόχος της Τζολί δεν είναι η ανάδειξη μόνο των οικολογικών / καλλιτεχνικών ευαισθησιών της, αλλά και των ανθρώπινων. Επίσης, ο χαρακτήρας του Atelier Jolie είναι η vintage αισθητική, η οποία ταιριάζει και στον χαρακτήρα της. Ας μην ξεχνάμε ότι η Τζολί έχει κατά καιρούς παρουσιάσει απόπειρες στη σκηνοθεσία σε ταινίες εποχής, ανάμεσα στις οποίες το «Δίπλα στη θάλασσα» (2017) που εκτυλίσσεται στη δεκαετία του 1970 με συμπρωταγωνιστή τον Μπραντ Πιτ, όπως και ο «Αλύγιστος» (2014), μια ιστορία με φόντο τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Επίσης, μια από τις καλύτερες ταινίες της (όπου πετυχαίνει και μια από τις καλύτερες ερμηνείες της) είναι η «Ανταλλαγή» (2008) του Κλιντ Ιστγουντ, η ιστορία της οποίας τοποθετείται στο Λος Αντζελες της δεκαετίας του 1940. Ολες αυτές οι ταινίες έχουν ένα χρώμα παρελθουσών εποχών, τις οποίες η Τζολί ανέκαθεν σεβόταν. Και το ίδιο μπορεί να πει κανείς και για τη «Maria».