Διάλογος με τζιχαντιστή

Κραυγάζεις «Αλλάχου Ακμπαρ!» και ανατινάζεσαι. Ή αρχίζεις να πυροβολείς τους γύρω σου. Η πράξη σου εκτός από αποτρόπαια είναι και ολότελα παρανοϊκή. Πιστεύεις δηλαδή –το πιστεύεις ειλικρινά;– πως ένα υπέρτατο ον έχει το μάτι καρφωμένο επάνω σου, προσδοκά να εξοντώσεις μερικούς άπιστους για να του αποδείξεις την αφοσίωσή σου; Πολλοί σχιζοφρενείς ισχυρίζονται πως μία φωνή μες στο κεφάλι τους τους διατάζει. Και πώς να της αντισταθούν… Αποτελεί συνεπώς ο τζιχαντισμός βαριά ψύχωση;