Προσπαθώ να ορίσω τι εννοούμε στην καθομιλουμένη με τον όρο «φαινόμενο». Κατ’ αρχάς, κάτι το οποίο είναι αμέσως εμφανές σε όλους: το βλέπεις εσύ, εγώ, όλοι μας. Δεν ξέρουμε όμως πώς να το ονομάσουμε, επειδή είναι κάτι καινοφανές και δεν ξέρουμε τι είναι. Οπότε το λέμε «φαινόμενο» και ξεμπερδεύουμε προσωρινά, μέχρι να καταλάβουμε τι είναι. Αξιολογικά, η λέξη είναι αμφίσημη. Το φαινόμενο μπορεί να είναι κάτι καλό, π.χ., ένας αθλητής που ξαφνικά διακρίνεται και μας ενθουσιάζει. Μπορεί να είναι όμως και το αντίθετο, π.χ., ονομάζουμε «φαινόμενα» τις φυσικές καταστροφές που προκαλεί η κλιματική κρίση και μας τρομάζουν με το πρωτοφανές μέγεθός τους.

Υπό την έννοια αυτή, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είναι φαινόμενο. Ακόμη δεν έχουμε καταλάβει πλήρως τι ακριβώς είναι αυτός ο φιλόδοξος νέος και τα όσα ο ίδιος λέει για τον εαυτό του μας υποχρεώνουν να είμαστε επιφυλακτικοί. Παρατηρούμε, κρίνουμε, διαπιστώνουμε, αλλά την πλήρη εικόνα δεν την έχουμε. Παρά ταύτα, το μόνο που μπορώ να πω με βεβαιότητα είναι ότι ο κ. Κασσελάκης ως φαινόμενο δεν ανήκει στην πολιτική. Ανήκει κάπου αλλού, σε άλλη κατηγορία, την οποία εγώ τουλάχιστον δεν μπορώ να καταλάβω ακόμη. Οχι ότι δεν κάνω σκέψεις και υποθέσεις, αλλά είναι τολμηρές και παρακινδυνευμένες για να τις εκθέσω επί του παρόντος. Δεν μπορούμε να ξέρουμε, συγκεκριμένα, αν σκοπίμως βάζει στο προσκήνιο την προσωπική ζωή του ή αν του βγαίνει από φυσικού του, επειδή αυτός είναι ο χαρακτήρας του και δεν αλλάζει, ούτε κρύβεται.

Πάντως, εξακολουθεί να καταπλήσσει και αυτό τον διατηρεί ως φαινόμενο. Δείτε την τελευταία συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, η έκβαση της οποίας είναι ένα ακόμη βήμα προς τη διάσπαση. Εκεί, η εσωκομματική αντιπολίτευση του χύμηξε με όλα τα επιχειρήματα που είχε και εκείνος τι έκανε; Τους ανακοίνωσε ότι παντρεύεται! Μήπως τους δουλεύει; Τέτοιο σνομπάρισμα αφήνει τον τρίτο παρατηρητή με την απορία αν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα γνήσιο ούφο ή αν είναι ένας πονηρός παίκτης που επιδιώκει τη διάσπαση και παίζει με τα νεύρα των αντιπάλων του. «Η ενότητα του ΣΥΡΙΖΑ θα κριθεί τις επόμενες εβδομάδες» είπε ο Γιούκλιντ Τσαλακώτος στη συνεδρίαση της ΠΓ, όπερ σημαίνει ότι ενδέχεται το συνέδριο να το κάνει ο κ. Κασσελάκης μόνος του με τους δικούς του. Σκεφτείτε το και από μια άλλη πλευρά: Ποια θα ήταν η ιδεώδης λύση για τον πρόεδρο Κασσελάκη στο πρόβλημα της εσωκομματικής αντιπολίτευσης; Κατά τη γνώμη μου, να σηκωθούν να φύγουν μόνοι τους, διότι έτσι αναλαμβάνουν οι ίδιοι τον κίνδυνο και την ευθύνη και δεν χρεώνονται στον πρόεδρο. Μολονότι είναι άσχετος με τα καθέκαστα της πολιτικής ζωής, στην οποία βρέθηκε με πρωταγωνιστικό ρόλο μέσα σε έναν μήνα, ο Στέφανος Κασσελάκης είναι ξύπνιος. Μπορεί, εννοώ, να παίζει με την εσωκομματική αντιπολίτευση το παιχνίδι που παίζει η Χαμάς με το Ισραήλ, δηλαδή τους προκαλεί για να πέσουν στην παγίδα.

Μοιάζει υποκριτική, λοιπόν, η ενόχληση που εκφράζεται για τη δήθεν υπερβολική ενασχόληση με το «φαινόμενο Κασσελάκη». Οταν το lifestyle εισβάλλει με τέτοια φόρα στην πολιτική σκηνή, γιατί μας ενοχλεί αν κάνουν πάρτι στα μεσημεριανάδικα; Ο δικός τους άνθρωπος πήρε τον ΣΥΡΙΖΑ, πώς να μην έχουν προσηλωθεί πάνω του παρακολουθώντας την κάθε κίνησή του; Η μπλαζέ και αφ’ υψηλού στάση, ότι δήθεν του δίνουμε περισσότερη σημασία από εκείνη που του αξίζει, είναι έκφραση σοβαροφάνειας, πολιτικής ορθότητας, ενδεχομένως και υστεροβουλίας εκ μέρους εκείνων που θεωρούν απρέπεια να διασκεδάζουμε με τις πομπές της Αριστεράς.

Εκτός από το πολιτικό ενδιαφέρον, η μελέτη του φαινομένου παρουσιάζει και μεγάλο δραματουργικό ενδιαφέρον. Σας καλώ να αναλογιστούμε τη φύση της παρεξήγησης που εκτυλίσσεται αυτή την περίοδο στον ΣΥΡΙΖΑ. Εχουμε έναν άνθρωπο που είναι πρόεδρος σε ένα κόμμα, το οποίο θεωρεί δικό του και εκείνους που θεωρούν ότι το κόμμα είναι δικό τους. Θα μπορούσαν να τον πετάξουν έξω και να τελειώσει εκεί η ιστορία, αλλά δεν γίνεται. Εκείνος είναι ο νομιμοποιημένος με τη λαϊκή ψήφο πρόεδρος του κόμματος και μάλιστα νεοεκλεγείς, ενώ οι άλλοι έχουν καταγράψει μια ακόμη ντροπιαστική ήττα. Τι βγαίνει από αυτή την κατάσταση; Ο,τι θέλουμε! Από ταινία του Αλμοδόβαρ μέχρι ταινία φρίκης με ηλεκτρικά πριόνια και αποκεφαλισμούς…