Ενας έμπειρος εκλογολόγος – από εκείνους που είχαν πρόσβαση στα δημοσκοπικά στοιχεία τα οποία χρησιμοποιούσαν τα επιτελεία των υποψηφίων – έλεγε το μεσημέρι της 8ης Οκτωβρίου πως «αν χρειαστεί δεύτερος γύρος και ο Μπακογιάννης έχει αντίπαλο τον Ζαχαριάδη, η νίκη του πρώτου είναι βέβαιη. Αν περάσει ο Δούκας, όλα είναι ανοιχτά». Το απόγευμα της προηγούμενης Κυριακής η εκτίμησή του επιβεβαιώθηκε.

Το αουτσάιντερ κέρδισε τον Δήμο από το φαβορί. Παρότι ο απερχόμενος δήμαρχος κοιτούσε τον διεκδικητή του θώκου του από την απόσταση των 27 μονάδων, ο τελευταίος συγκέντρωσε 55,96% και τον άφησε στο 44,04%, κατορθώνοντας μια ανατροπή που ελάχιστοι θεωρούσαν πιθανή. Η φετινή μάχη της πρωτεύουσας θα μπορούσε να γίνει case-study, διατείνονται μελετητές των εκλογικών αναμετρήσεων.

Οπότε, το πώς χάθηκε και το πώς κερδήθηκε η Αθήνα είναι εύλογα το talk of the town που έχει ξεπεράσει τα όρια του μεγαλύτερου δήμου της χώρας και όλοι, κυβερνητικοί, αντιπολιτευόμενοι ή αναλυτές, έχουν μια απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα. Οποιος κοιτάει τη μεγάλη εικόνα, βέβαια, παρατηρεί ότι η εκλογική συμπεριφορά των δημοτών ήταν αποτέλεσμα ενός συνδυασμού κινήτρων. Για να το πούμε με δυο λόγια: και ηττήθηκε ο Μπακογιάννης και νίκησε ο Δούκας.