Ξηλώνεται το πουλόβερ

Ξηλώνεται το πουλόβερ

«Ἐπὶ τῶν ποταµῶν Βαβυλῶνος ἐκεῖ ἐκαθίσαµεν καὶ ἐκλαύσαµεν ἐν τῷ µνησθῆναι ἡµᾶς τῆς Σιών.

ἐπὶ ταῖς ἰτέαις ἐν µέσῳ αὐτῆς ἐκρεµάσαµεν τὰ ὄργανα ἡµῶν·

(τα µουσικά µας όργανα, εννοείται, όχι τα άλλα).

ὅτι ἐκεῖ ἐπηρώτησαν ἡµᾶς οἱ αἰχµαλωτεύσαντες ἡµᾶς λόγους ᾠδῶν καὶ οἱ ἀπαγαγόντες ἡµᾶς ὕµνον· ᾄσατε ἡµῖν ἐκ τῶν ᾠδῶν Σιών».

Το ψυχοσάββατο, την παραμονή της Κυριακή των Απόκρεω, στις εκκλησίες ακούγεται ο «πολυέλαιος» ύμνος, που συνέγραψε ο Χουρμούζιος Χαρτοφύλαξ, άγνωστος σε εμένα, αλλά πολύ γνωστός στους βυζαντινολόγους. Ο,τι προαναφέρεται είναι η αρχή αυτή του πολυέλαιου ύμνου, και αν τον καταγράφω εδώ είναι για να συμμετάσχω από βάθους καρδίας στο δράμα που εκτυλίσσεται στον ΣΥΡΙΖΑ τις τελευταίες ώρες. Το οποίο, όπως πολλοί και διάφοροι διαπιστώνουν, εξελίσσεται σαν τον πόντο από το πουλόβερ. Ετσι και φύγει ένας, αρχίζει το ξήλωμα, και δεν σταματάει με τίποτε. Φεύγει όλο το μανίκι.

Ενδεχομένως ορισμένοι εξ υμών και ημών να διερωτηθούν πόθεν οι γνώσεις μου εν προκειμένω. Παραβλέπουν ότι είμαι ένας Παπα…Χρήστος, και επίσης ότι διαθέτω έναν αριθμό φίλων και γνωστών, οι οποίοι διακονούν με προσήλωση και ταπεινότητα την ιεροσύνη.

Και κάτι ακόμη επί προσωπικού: εγώ όταν πηγαίνω στην εκκλησία δεν είμαι κανένας «τσίπης» να μετράω τα πενηντάλεπτα για να ανάψω δυο κεριά, όπως κάτι άλλοι, που υποτίθεται έχουν και εκατομμύρια, και υποδύονται και τους αρχηγούς κομμάτων – ονόματα δεν θα πω, ούτε υπολήψεις, είναι στις προθέσεις μου, να θίξω. Αλλά είδα ένα βίντεο, από την επίσκεψη ενός τέτοιου αρχηγού σε μια εκκλησία να ανάβει κερί, και βγήκα από τα ρούχα μου…

Τα γκάλοπ φέρνουν νεύρα και διαγραφές

Κι αφού τέλειωσα με τους ψαλμούς και τα θρησκευτικά, αργά το βράδυ, εκεί που η καθόμουν και έβλεπα ήσυχα το εξαιρετικό «Ναυάγιο» στο Mega, ήρθε η είδηση η τρομερή! Very angry, όπως θα λέγαμε και στην εύανδρο Ηπειρο ο πρόεδρος Στέφανος τράβηξε μια με το σπαθί του σαμουράι, για το οποίο σας μιλούσα εκτενώς χθες, και πήρε «χρατς» τα κεφάλια των Φίλη, Σκουρλέτη, Δημήτρη Βίτσα, επειδή του κάνουν αντιπολίτευση στα κανάλια. Ο ίδιος δεν τους βλέπει φυσικά. Του τα μεταφέρουν από δω ο «πολλά βαρύς και όχι» Πολάκης από κοινού με εκείνον τον «13-0 από τα αποδυτήρια» Νίκο Παππά. Σαν τον Δήμο Σταρένιο με τον Αρτέμη Μάτσα, ένα πράγμα, σε αγαστή συνεργασία.

Το εξ Αμερικής νέο, όπως ήταν φυσικό, δεν με αναστάτωσε απλώς, με συντάραξε. Υστερα, όμως, πήρα ένα μαντίλι, κι άρχισα να το κουνάω, πέρα-δώθε σε ένδειξη αποχαιρετισμού. Οχι για τους τρεις που έχασαν την κεφάλα τους χθες μεσάνυχτα παρά κάτι ή για τους δεκατρείς που θα αποκεφαλίσει ο πρόεδρος Στέφανος τις επόμενες ημέρες, αλλά για τη Σιών που χάνεται, οριστικά.

Ποιο είναι το νόημα από όλα αυτά; Οτι στο παλικάρι σφύριξαν ότι στις δημοσκοπήσεις που έρχονται ο ΣΥΡΙΖΑ μετά βίας ξεπερνά το ΠΑΣΟΚ και πρέπει επειγόντως κάτι να κάνει για δείξει πυγμή και αρχηγός που πατάει στα πόδια του. Και κάπως έτσι άρχισε τις διαγραφές.

Ο Κούλογλου και οι κατηγορίες του

Που δεν πρόκειται να γίνουν βέβαια – αυτό δεν ξέρω γιατί του το έχουν κρύψει. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ένα δαιδαλώδες σύστημα, με δύο – τρεις κατηγορίες κρίσης για τους υπό διαγραφή. Το «τρίο Μπελκάντο» Φίλης – Σκουρλέτης – Βίτσας, λόγω του ότι είναι μέλη της Πολιτικής Γραμματείας, πρέπει να αποφασίσει η Κεντρική Επιτροπή να τους διώξει. Αλλά θα τους διώξει; Δύσκολο μου φαίνεται, με τους συσχετισμούς που είναι διαμορφωμένοι. Αντιθέτως, ο Στέλιος Κούλογλου, που δεν υπόκειται σε αποκεφαλισμούς και τέτοια, πήρε το καπελάκι του, μαζί και την έδρα στην Ευρωβουλή, και την έκανε από το πρωί. Δεν είναι πια μαζί τους. Ανοιξε τα φτερά του γι’ άλλες πολιτείες. Και δεν είναι μόνο ότι αποχώρησε από την ευρωομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, είναι ότι συνόδευσε την αποχώρησή του με μια μακροσκελή επιστολή προς τον πρόεδρο Στέφανο, ο οποίος πολύ τσαντίστηκε που το πληροφορήθηκε αξημέρωτα (πάλι από τους Μάτσα – Σταρένιο) στη Νέα Υόρκη. Εξού και έβαλε το κόμμα να μας υπενθυμίσει όλων ημών που δεν έχουμε άλλη δουλειά να κάνουμε παρά να ασχολούμαστε με τον Κούλογλου, και τον κάθε Κούλογλου, ότι ο Στέλιος είχε ασκήσει λέει κριτική και στο… τοτέμ του κόμματος, τον πρόεδρο Αλέξη, τον απόμαχο, τον βετεράνο. Αρα, μας λέει να καταλάβουμε ο πρόεδρος Στέφανος, μέσω του εδώ μηχανισμού του, ότι δεν πρέπει να παίρνουμε και πολύ στα σοβαρά τον Κούλογλου, αφού τα ίδια έλεγε και για τον Τσίπρα, στον οποίο ασκούσε κριτική. Τρομερό επιχείρημα, αλλά έχει μια πτυχή, η οποία μάλλον δεν δένει. Διότι ο Στελάρας ο Κούλογλου ασκούσε μια κριτική στον Τσίπρα (που επιβεβαιώθηκε και από τα πράγματα) σχετικά με το πώς αντιδρά στο αίτημα για την αναδιοργάνωση του κόμματος. Δεν του είπε ποτέ ότι «η όλη κατάσταση έχει εξελιχθεί σε σίριαλ του Netflix»! Ούτε του είπε ποτέ πως «η κατάσταση από ροκ έγινε ποπ» και ότι «εδώ πάμε να το γυρίσουμε στο καλαματιανό» (γιατί όχι στο «τσάμικο», δεν το καταλαβαίνω). Ούτε πολύ περισσότερο είχε καταλογίσει στον πρόεδρο Αλέξη τον απόμαχο, τον βετεράνο, ότι «οι πολιτικές θέσεις, όσες έχει εκφράσει, δεν ανταποκρίνονται στις θέσεις, στην παράδοση και στην ιστορία του ΣΥΡΙΖΑ», όπως καταλόγισε χθες στον πρόεδρο Κασσελάκη. Για να είμαστε συνεννοημένοι δηλαδή…

Οι καμπάνες του Φίλη

Για τον Φίλη πάλι η κακή ημέρα από το πρωί φαινόταν. Διαψεύδοντας τρόπον τινά εκείνους που προέβλεπαν – κι εγώ μεταξύ τους – ότι λόγω της έντονης αντίδρασης του προέδρου Στέφανου στην περίπτωση Τζουμάκα, θα κάθονταν όλοι οι υπόλοιποι κοτούλες χαρωπές, να κακαρίζουν αυτάρεσκα στο κοτέτσι τους, ο Φίλης όχι μόνο δεν μάσησε τα λόγια του στο πρωινό του ΑΝΤ1, αλλά προανήγγειλε μάλιστα ότι στο Συνέδριο θα θέσει και θέμα ηγεσίας – μομφή κατά Κασσελάκη, δηλαδή. Το απογευματάκι βγήκε βόλτα να πάρει αέρα και να συγκεντρώσει υπογραφές και το κείμενο της «Ομπρέλας» που έλεγε όλα εκείνα τα ωραία για τον νέο αρχηγό και τον Τσίπρα, και ήρθε κι έδεσε το βύσσινο.

Ντιν – νταν – ντον, καμπάνες γλυκόηχες χτύπησαν μετά από αυτό, τις άκουσε ο πρόεδρος Στέφανος στη Νέα Υόρκη και έστειλε νέο μήνυμα στους αντιρρησίες και τους αντιδραστικούς – θα τους πάρει τα κεφάλια, εάν και εφόσον.

Και είπε να ξεκινήσει από τους Φίλη – Σκουρλέτη – Βίτσα, μήπως μαζευτούν οι υπόλοιποι, αλλά δεν το βλέπω…

Κουνάω μαντίλι, ήδη. Προνοητικός, όπως πάντα…

Ενστάσεις του Τάιλερ για το ΕΣΥ

Στην Αμερική ο πρόεδρος έδωσε συνέντευξη και στο ραδιόφωνο της ομογένειας, το Cosmos FM. Κι εκεί ανάμεσα στα πολλά και τα διάφορα, μας έδωσε και την είδηση. Τη σοβαρή. Οτι ο κ. Τάιλερ Μάκμπεθ, ο σύζυγός του, «έχει μεν «υιοθετήσει» τον τόπο του, τη χώρα μας δηλαδή, αλλά έχει σοβαρές ενστάσεις για το ΕΣΥ, πράγμα που πρέπει να προβληματίσει, θεωρώ εγώ, και τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη! Γιατί ο κ. Μάκμπεθ, τον οποίο ο πρόεδρος μας τον έχει συστήσει ως νοσηλευτή ή προϊστάμενο νοσηλευτή σε ΜΕΘ ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων, τα ξέρει τα θέματα και δεν μπορεί να τον ξεγελάσει κανείς. Εχει κριτική ματιά, και δεν του άρεσαν καθόλου αυτά που είδε. Κατά τον πρόεδρο Στέφανο, λοιπόν, επισκέφθηκαν με τον κ. Μάκμπεθ τον «Ευαγγελισμό» (σε εφημερία; Ποιος ξέρει, δεν το διευκρίνισε ο πρόεδρος), αλλά ο Τάιλερ δεν έμεινε καθόλου, μα καθόλου ευχαριστημένος. Κλονίστηκε «διαβάζω» έμμεσα και η απόφασή του να «υιοθετήσει» τον τόπο μας!

Αφήνω όμως τον πρόεδρο να τα πει με δικά του λόγια, διότι είναι πιο παραστατικός: «Με τον Τάιλερ έχουμε πάει στον “Ευαγγελισμό” μαζί. Είδε τους νοσηλευτές από τις ΜΕΘ, είδε τις αναλογίες νοσηλευτών – ασθενών. Αρα ο Τάιλερ το παίρνει προσωπικά και λέει: Τι είναι αυτό το πράγμα; Τι σόι χώρα είναι αυτή;»!

Εμένα πάντως, αν ήμουν ο Χρυσοχοΐδης, αυτό, ότι ο Τάιλερ το πήρε προσωπικά το θέμα του ΕΣΥ, θα με είχε ανησυχήσει, σοβαρά…