Αμηχανία και ανατροπές

Αστυνομικές ιστορίες και δικαστικές υποθέσεις, μυστήριο και άλυτοι γρίφοι, ατμόσφαιρα αγωνίας και κλίμα αναμονής. Αυτά τα στοιχεία, συστατικά ενός καλού αστυνομικού μυθιστορήματος, αποτελούν και τη βάση για τη μεταφορά του στη σκηνή. Με την υπογραφή της Αγκαθα Κρίστι (Agatha Christie, 1890-1976), ο «Μάρτυρας Κατηγορίας» («Witness for the Prosecution», 1933), μια από τις πλέον μυστηριώδεις και γοητευτικές μικρές ιστορίες της, έγινε ένα ισχυρό θεατρικό έργο της βρετανίδας συγγραφέως. Είκοσι χρόνια μετά την πρώτη δημοσίευσή του, η πλοκή εμπλουτίστηκε από την ίδια την Κρίστι με μια δίκη και μεταφέρθηκε στη σκηνή του Winter Garden στο Λονδίνο (1953). Ακολούθησαν το Μπρόντγουεϊ και η μεγάλη οθόνη. Η ταινία σε σκηνοθεσία του Μπίλι Ουάιλντερ με τη Μαρλέν Ντίτριχ, τον Τσαρλς Λότον και τον Τάιρον Πάουερ γνώρισε μεγάλη επιτυχία (1957). Να θυμίσω ότι η Κάτια Δανδουλάκη ανέβασε για τη σεζόν 2005-2006, σε σκηνοθεσία Αντώνη Καλογρίδη, την παράσταση στο θέατρό της.  Στον «Μάρτυρα Κατηγορίας» ύποπτος για τη δολοφονία μιας ηλικιωμένης και πλούσιας κυρίας είναι ένας νεαρός και γοητευτικός άνδρας. Για την υπεράσπισή του απευθύνεται σε ένα μεγάλο δικηγορικό γραφείο. Αν και όλα τα στοιχεία είναι εναντίον του, ο μεγαλοδικηγόρος που τον αναλαμβάνει διατηρεί τις επιφυλάξεις του.  Η γυναίκα του όμως είναι εκείνη που θα καθορίσει την πορεία της δίκης, την τελική λύση της υπόθεσης, αλλά και της ζωής του συζύγου της. Με το εύρημά της η Αγκαθα Κρίστι οδηγεί σε αυτό το απροσδόκητο φινάλε και επιβεβαιώνει τη μεγαλοφυΐα της, τόσο απλά. Οι ξύλινες επιτοίχιες βιβλιοθήκες του δικηγορικού γραφείου, που όταν ανοίγει η σκηνή στο βάθος, υποδέχονται την αίθουσα του δικαστηρίου, καθορίζουν την αισθητική της παράστασης που υπογράφει ο Νικορέστης Χανιωτάκης. Δώδεκα ένορκοι-θεατές, παρατεταγμένοι ανά έξι στα πλάγια της σκηνής, αναλαμβάνουν τα «καθήκοντά» τους όταν έρθει η ώρα της ετυμηγορίας.