«Την πόρτα εγώ την έχτισα για να μπει κόσμος και τώρα βγάζει εμένα έξω» δήλωσε χθες ο Δημήτρης Βίτσας για τον Στέφανο Κασσελάκη. Και θυμήθηκα πως παρόμοιες εκφράσεις ακούγονταν λίγο πριν από το 6ο συνέδριο του ΣΥΝ από όσους αντιδρούσαν στη ριζοσπαστικοποίηση του κόμματος – και χλευάζονταν ως απολιθώματα, ως βαρίδια. Οι σύντροφοί τους (οι παλιοί, όχι οι νέοι) δεν έβγαλαν άχνα. Παρότι ο Τσίπρας δεν τόλμησε ποτέ να διαγράψει κανέναν, ούτε το 2010 ούτε το 2015 ούτε ποτέ, οι βάσεις υπήρχαν. Δυστυχώς, σπανίως δεν έρχεται η στιγμή που οι σιωπηλοί γίνονται οι επόμενοι.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή