«Αγαπημένη μου Μαρία, ύστερα από δύο μήνες έλαβα σήμερα το μικρό σου γράμμα. Εγώ σου έγραψα πριν δώδεκα περίπου ημερών. Ελπίζω τώρα να το έλαβες. Μαρία μου, ξέρεις καλά ότι οτιδήποτε μου γράφεις έξω από την καριέρα σου μού είναι ενδιαφέρον. Οπως θέλω να μαθαίνω ό,τι σου συμβαίνει και στην καριέρα σου. Δεν με καθιστάς ενήμερη. Από ξένους μαθαίνω κάποια. Τώρα που μου θίγεις το ζήτημα ότι δεν φαίνομαι ευτυχής με τον γάμο σου, με προκαλείς και θα σου μιλήσω ως μητέρα προς παιδί: δεν είμαι καθόλου ευχαριστημένη. Οχι ότι δεν αγαπώ τον άντρα σου τον οποίο δεν έχω την παραμικρή ιδέα τι άνθρωπος είναι, τι μαλλιά έχει, τι μούτρα έχει. Το να στείλετε μια φωτογραφία προς τους γονείς σου το θεωρείτε τελείως περιττόν. Ερχονται οι άνθρωποι και ζητούν να τους δείξω τον γαμπρόν μου και τι να τους απαντήσω; Ντρέπομαι…».
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ