Απεργία

Την Τρίτη χιλιάδες γυναίκες στην Ισλανδία κατέβηκαν σε απεργία ζητώντας να κλείσει το χάσμα ανάμεσα στις δικές τους αμοιβές και των ανδρών. Μια απ’ αυτές ήταν κι η πρωθυπουργός – μαζί με τα δύο τρίτα των εργαζόμενων στην πρωθυπουργική έδρα, που είναι γυναίκες. Η πρώτη φορά που οι Ισλανδές αρνήθηκαν να δουλέψουν – είτε στο γραφείο, είτε στο σπίτι – για να αναδείξουν πως η συνεισφορά τους στο κοινωνικό σύνολο δεν αξιολογείται ισότιμα ήταν το 1975. Η συμμετοχή είχε φτάσει τότε το 90%. Η προχθεσινή κινητοποίηση είναι η 7η που πραγματοποιείται – και η πρώτη εδώ και 48 χρόνια που διήρκεσε ένα ολόκληρο εικοσιτετράωρο. Κάποια σχολεία και βιβλιοθήκες δεν άνοιξαν. Τα νοσοκομεία του Ρέικιαβικ δέχονταν μόνο επείγοντα περιστατικά. Μόλις ένα υποκατάστημα τράπεζας λειτούργησε. Η δημόσια ραδιοτηλεόραση δεν κάλυψε όλα τα γεγονότα της ημέρας, αφού οι γυναίκες δημοσιογράφοι της απήργησαν. Κι όλα αυτά συνέβησαν σε ένα μέρος που για 14η συνεχόμενη χρονιά αναδείχθηκε το καλύτερο για την ισότητα των φύλων από το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ. Γιατί έχει κατορθώσει να την πετύχει σε ποσοστό 91,2%.