Ο αληθινός και ο ψεύτικος ήρωας

Η πινακίδα που βλέπετε βρίσκεται στα Μελίσσια και σηματοδοτεί την οδό Κωνσταντίνου Κουκίδη, λίγο πιο πάνω από το Σισμανόγλειο νοσοκομείο. Οδός Κουκίδη διαθέτει και η Κόρινθος, ένα μικρό στενό. Και μέχρι πρόσφατα υπήρχε και στη Σταυρούπολη Θεσσαλονίκης, σε μία ασήμαντη πάροδο. Επίσης στην Πλάκα, κάτω από την Ακρόπολη, υπάρχει μία αφιερωματική επιγραφή προς τιμή του Κωνσταντίνου Κουκίδη, του ηρωικού εύζωνα που, όταν οι ναζί κατέβασαν την ελληνική σημαία από την Ακρόπολη, τυλίχθηκε με αυτήν και έπεσε στο κενό. Ομορφη ιστορία, λάμπει από τον ηρωισμό που αποπνέει. Μόνο που δεν ξέρουμε τίποτα περισσότερο για τον Κουκίδη. Δεν διαθέτουμε ούτε μία φωτογραφία του, μήτε πληροφορίες για τη ζωή και την οικογένειά του. Λογικό. Ο Κουκίδης δεν υπήρξε ποτέ. Είναι σαν να αφιερώνεις μία οδό, ή μία πλάκα στη ρίζα της Ακρόπολης, στον Σούπερ Γκούφι. Κατά πάσα πιθανότητα ο Κουκίδης κατασκευάστηκε από τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες προκειμένου να διατεθεί προς την ελληνική κοινή γνώμη ένα σύμβολο ενότητας. Η πρώτη αναφορά στο πρόσωπό του εντοπίζεται σε ένα φύλλο της «Daily Mail» το 1941. Η αλήθεια είναι ότι κανένας δεν πήρε ποτέ τον Κουκίδη στα σοβαρά. Είναι ένας αναιμικός αστικός μύθος που, σποραδικά, περνούσε από τις παρυφές του δημοσίου λόγου. Ισως ο μόνος που ασχολήθηκε στα σοβαρά μαζί του να ήταν ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, ως δήμαρχος Αθηναίων. Μιλώντας κατά την αποκάλυψη της αφιερωματικής επιγραφής στην Πλάκα αναρωτήθηκε αν «εμείς, οι σημερινοί Ελληνες, θέλουμε να υπάρξει ο Κωνσταντίνος Κουκίδης». Κοινώς η πραγματικότητα δεν θα μας χαλάσει μία καλή ιστορία και μία ακόμα καλύτερη ευκαιρία για φώτα, λουλούδια και κορδέλες. Ο σουρεαλισμός έρχεται και επικάθεται σε όλο αυτό με την πρόταση του μακαρίτη του Μανώλη Γλέζου για την ονομασία πλατείας με το όνομα του Κουκίδη. Ο άνθρωπος που έκανε κάτι αληθινό και ηρωικό στην Ακρόπολη, πρότεινε να γίνει πλατεία για ένα ανύπαρκτο πρόσωπο στο οποίο αποδίδεται ένας ψεύτικος άθλος.