Το πρωινό της 24ης Φεβρουαρίου 2022 άφηνε τον πλανήτη άφωνο και συγκλονισμένο: η Ρωσία είχε εισβάλει στην Ουκρανία. Ο πόλεμος, ακατανόητος ως τότε στην Ευρώπη, έφερε στο προσκήνιο ανθρώπινες απώλειες, καταστροφές, αποδιοργάνωση των βασικών δικτύων και των αλυσίδων ανεφοδιασμού, διαδοχικές ελλείψεις. Σε αυτό το πλέγμα, το ζήτημα της γεωργίας και των τροφίμων αποδείκνυε πως ο πόλεμος στην Ουκρανία είχε λάβει παγκόσμιες διαστάσεις. Συνέδεε την πολεμική στρατηγική με τα γεωργικά και επισιτιστικά διακυβεύματα, χρησιμοποιώντας τα ως μέσο εκφοβισμού, πειθαναγκασμού, διαπραγμάτευσης, με κέντρο βάρους τις αστάθειες του διεθνούς πολιτικού και οικονομικού μοντέλου, ενισχύοντας ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα παγκόσμιων δυνάμεων (Κίνα), περιφερειακών (Τουρκία), αναδυόμενων παικτών (Ινδία, Βραζιλία, Νότια Αφρική) και της Ευρώπης, συρόμενης στις γεωπολιτικές προτεραιότητες των ΗΠΑ σε σχέση με το καθεστώς Πούτιν. Το ξάφνιασμα του πολέμου, είτε αυτός αναμενόταν τότε ή αργότερα ή καθόλου, αποδείκνυε πως η ραστώνη της συνήθειας business as usual είχε την κακιά της ώρα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή