Λυπάμαι, ξέρω πόσο πολύτιμος έχει γίνει ο ύπνος σου, πόσο ανάγκη έχεις αυτό το ελάχιστο διάστημα όπου μπορείς να κάνεις cut-delete απ’ όλα, πόσο τα όνειρα (κάποια όνειρα τουλάχιστον) έχουν γίνει παρηγοριά και καταφύγιο, αλλά δεν γίνεται αλλιώς. Πρέπει να ξυπνήσεις γιατί η ώρα άλλαξε και πρέπει να οργανωθείς· να προσαρμοστείς. Οχι τίποτα άλλο, αλλά για να βγει κι αυτός ο χειμώνας. Ή και κάτι παραπάνω, όσο μας παίρνει.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή