Παρακαλώ να κάνετε αποδεκτή την εκ προοιμίου, που θα έλεγαν οι καθαρευουσιάνοι δοκιμιογράφοι, λατρεία μου προς τα κατοικίδια τετράποδα. Δεκαετίες έχουν περάσει από τη γνωριμία με ένα υπερκινητικό κόκερ σπάνιελ, το οποίο γλιστρούσε τρέχοντας μέσα σε ένα διαμέρισμα συγγενή κάπου στο Παγκράτι των 80s. Η γοητεία του οφειλόταν και στη σπανιότητα μιας τέτοιας συνάντησης, αφού η Αθήνα τότε διατηρούσε την ανάπτυξη των φιλοζωικών της αισθημάτων σε κατοικίες με κήπο ή αυλή.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή