Ο πολιτισμός σήμερα

Προσφέρουν πολύ κακή υπηρεσία όσοι πιστεύουν ή καταγγέλλουν ότι η τηλεόραση δεν μπορεί να έχει σχέση με τον πολιτισμό. Και όταν λέμε πολιτισμό δεν εννοούμε τον μικρό ή μεγάλο αριθμό εκπομπών που να είναι αφιερωμένες στη λογοτεχνία, το θέατρο, τη ζωγραφική, τη μουσική ή τον χορό. Μιλάμε για έναν πολιτισμό όπως τον είχε περιγράψει ο αλησμόνητος ποιητής Τάκης Σινόπουλος (πόσοι θυμούνται άραγε ότι υπάρχει μελέτη με τίτλο του επίσης αλησμόνητου Γ.Π. Σαββίδη «Από τον Πάουντ στον Σινόπουλο») σαν «ένα ζωογόνο αεράκι όπως το απολαμβάνεις χάρη σε ένα κείμενο, σε μια ζωγραφιά, σε μια μουσική, κυρίως χάρη σε μια ανθρώπινη συμπεριφορά». Μια εύστοχη παρατήρηση καθώς με τις τελευταίες λέξεις παύει να θεωρεί ως προϋπόθεση του πολιτισμού τις βιβλιοθήκες, τα θέατρα, τις αίθουσες συναυλιών ή διαλέξεων. Αντίθετα, μπορεί να υπάρξει πολιτισμός με απροσδόκητα αποκαλυπτικές διαστάσεις ως προς τη σημασία του, χάρη σε μια κίνηση ιδιωτικής σημασίας τόσο πολυτιμότερης που δεν απέβλεπε να διαμορφώσει ένα συνολικό φρόνημα.