Οι αλλαγές στις διοικήσεις των δημόσιων νοσοκομείων, πρέπει απαρέγκλιτα να γίνουν με τον οδικό χάρτη σοβαρών μεταρρυθμίσεων που θα αναβαθμίζουν τη Δημόσια Υγεία. Η όλη τομή δεν είναι απλώς μια «σφήνα» στην αναδιάρθρωση του ΕΣΥ αλλά μείζον στόχος που θα περνάει από τη συνεχή αξιολόγηση των διοικήσεων και των φορέων και θα ελέγχει τους τακτικούς στόχους των οργανισμών. Δεν νοούνται εν έτει 2023, ούτε διοικητές που δεν θα έχουν γνώση του πεδίου, ούτε μια κάθετη και από τα πάνω, «καφκικού» τύπου, διαχείριση.

Το ΕΣΥ και οι βασικοί του κόμβοι που είναι τα νοσοκομεία είναι μια αλληλουχία δομών και πλευρών που ξεκινούν από την κατάσταση των κτιρίων και την υγιεινή τους και φτάνουν στις λίστες των ασθενών και στο οργανόγραμμα της βάρδιας του προσωπικού. Μικρές πολιτείες θα τολμούσαμε να πούμε με αρχές και πυξίδα που προϋποθέτουν συνεχή έλεγχο και αναβάθμιση, στήριξη αλλά και μετάβαση στη νέα ψηφιακή πραγματικότητα, μακριά από ράντζα και ουρές πολιτών.

Είναι ένα στοίχημα όχι απλώς για την κυβέρνηση αλλά και για το μεταρρυθμιστικό της αποτύπωμα που επιπροσθέτως θα βελτιώσει και τους όρους διαφάνειας του ΕΣΥ. Κάθε κυβέρνηση, κάθε χώρα δοκιμάζεται και κρίνεται από το τι Υγεία παρέχει. Σήμερα η Ελλάδα διαθέτει και το επιστημονικό και ειδικευμένο προσωπικό για έναν άλλο και ανώτερο καταμερισμό και των ευθυνών και των αρμοδιοτήτων και μιας δυνητικά καλύτερης σχέσης των φορέων με τους πολίτες. Ας μην το φοβηθούμε.