Δεν είναι η πρώτη φορά που τίθεται το ερώτημα: γιατί κάποιοι επιμένουμε να χτυπάμε τις καμπάνες για ζητήματα κράτους δικαίου που δεν φαίνονται να ενδιαφέρουν το κοινωνικό σώμα και δεν αλλάζουν τους πολιτικούς συσχετισμούς; Μήπως αυτή η ευαισθησία είναι υπερβολική, οφείλεται σε επαγγελματική διαστροφή ή, ακόμα χειρότερα, υποκρύπτει σκοπιμότητες; Για μια ακόμη φορά δίνω την ίδια απάντηση: σε ζητήματα δημοκρατίας και κράτους δικαίου δεν χωρούν εκπτώσεις, δεν έχει επιρροή η διάχυτη κοινωνική εντύπωση, η θέση στον πίνακα προτεραιοτήτων που βγαίνει μέσα από δημοσκοπήσεις. Δεν χωρεί επίσης «επιείκεια» έναντι της εξουσίας, ακόμα και σε δύσκολους καιρούς, ακόμα και αν η κυβέρνηση τα πάει καλά σε άλλα μέτωπα, ακόμα και αν το «σκάλισμα» εκθέτει τη χώρα μας διεθνώς, ακόμα και αν υπάρχουν μεγαλύτερα προβλήματα. Η αναζήτηση της αλήθειας και των ευθυνών, η στηλίτευση όσων σφάλλουν ή παρανομούν αποτελεί δημοκρατική υποχρέωση.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ