Η Αργεντινή είναι μια χώρα με ιδιαίτερο πολιτικό παρελθόν. Για πολλά χρόνια ζούσε κάτω από την επιβλητική επιρροή του πρώην προέδρου της Χουάν Περόν. Είτε ως πρόεδρος είτε μέσω των συζύγων του, Εύας στην αρχή και Ισαμπελίτας κατά τη δεύτερη θητεία του, ασκούσε τεράστια επίδραση στις πολιτικές εξελίξεις παρουσιαζόμενος σχεδόν σαν «άγιος» για τα λαϊκά και εργατικά στρώματα. Αλλά και μετά την απομάκρυνση του ονόματός του από τον θώκο της εξουσίας, το περονικό κόμμα (Περονίστας) εξακολούθησε να παίζει κυρίαρχο ρόλο στα πολιτικά πράγματα. Ο Κάρλος Μένεμ, στη δεκαετία του 1980, μπήκε στα παπούτσια του και κέρδισε την προεδρία. Ενώ όμως εκλέχθηκε με καθαρά αριστερή κρατικοπαρεμβατική πλατφόρμα, στη συνέχεια έκανε μεγάλη στροφή και σχημάτισε την πλέον φιλελεύθερη κυβέρνηση στην ιστορία της χώρας. Εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις, σχεδόν πλήρης απελευθέρωση της αγοράς, διοικητικές απορρυθμίσεις της οικονομίας και δολαριοποίησή της προκάλεσαν θεαματική στροφή και μία άνευ προηγουμένου ανάπτυξη. Που αργότερα βέβαια αντεστράφη με αποτέλεσμα την άνοδο του πάλι Περονικού Νέστορ Κίρχνερ που, ακολουθούμενος, έπειτα από μικρή διακοπή, από τη γυναίκα του Κριστίνα Φερνάντεζ Κίρχνερ, διέτρεξαν μια μεγάλη αριστερόστροφη διαδρομή στην εξουσία. Πάντα κάτω από τα λάβαρα του Περονισμού.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ