Είχα την αμυδρή ελπίδα, με αυτά τα πρόστιμα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση εις βάρος δύο πολυεθνικών (της Procter and Gamble και της Unilever), ότι οι άνθρωποι δεν το είχαν πάρει χαμπάρι νωρίτερα, αλλά επενέβησαν αστραπιαία τώρα που το κατάλαβαν το έργο. Ωστε οι μεν να συμμαζευτούν και όσοι άλλοι σκέφτονται να κερδοσκοπήσουν να αποθαρρυνθούν. Πόσο λάθος σκέφτηκα. Πόσο έξω έπεσα. Και πόσο άσχημα αισθάνομαι, καταλαβαίνοντας τι κοροϊδία φάγαμε, πιστεύοντας ότι «το ανώτερο, το αυστηρότερο όλων» πρόστιμο, του 1 εκατομμυρίου, που επιβλήθηκε στις δύο πολυεθνικές, ήταν γιατί η κυβέρνηση εξάντλησε τα όρια της αυστηρότητάς της. Ατεγκτη. Πιο σκληρή κι από τον Τσακ Νόρις. Αμ δε όμως. Διότι όπως αποδεικνύεται, ήδη από τον περασμένο Μάρτιο, 8 μήνες τώρα, βεβαιωμένα, η κυβέρνηση γνώριζε πως οι δύο αυτές εταιρείες έκαναν πάρτι κερδοσκοπίας στην Ελλάδα. Και τα κορόιδα οι καταναλωτές πλήρωναν, απροστάτευτοι, διότι η κυβέρνηση σφύριζε χορευτικούς σκοπούς του βουνού και του λόγγου.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή