Το κοπή τα δέντρα

Χθες έγραφα για τους στίχους του τραγουδιού «Ελένη» που έγραψε ο Μπάμπης Τσικληρόπουλος, ένα βράδυ της δεκαετίας του 1980, στο μπαρ Dada. Και αυτό στάθηκε η αφορμή για να μπω στα Εξάρχεια από την πίσω πόρτα, σε σχέση με την τρέχουσα ειδησεογραφία. Ηταν εκείνη η εποχή που η γειτονιά επίσης «έτριζε» τα βράδια, όχι όμως από μολότοφ και μπαχαλάκηδες ή διαμαρτυρίες «κατοίκων». Ηδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, που η Αθήνα «ανακάλυπτε» ένα νέο είδος νυχτερινού μαγαζιού: το μπαρ. Οχι ακριβώς νέο, αλλά σε μια νέα μορφή. Εως τότε τα μπαρ είχαν κόκκινες, φωτεινές επιγραφές και, αν δεν λέγονταν Μαύρος Γάτος, είχαν εξωτικά, υποσχετικά ονόματα όπως Μπραζίλ, Χαβάη, Καζαμπλάνκα. «Μύριζαν» ημιυπόκοσμο, ημιπαρανομία και πληρωμένο φλερτ και ήταν συγκεντρωμένα σε συγκεκριμένα μέρη.