Υπάρχει κάτι βαθιά προσωπικό στο θεατρικό έργο του Αμερικανού Τζεφ Μπάρον (Jeff Baron, 1952), κάτι που ακόμα κι αν δεν φαίνεται, γίνεται αντιληπτό. Η ευαισθησία και η αγάπη του για τις αδύναμες πτυχές των ανθρώπων – και του εαυτού του, αλλά και ο τρόπος που το διαχειρίζεται.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή