«Οταν ήμουν εδώ μέσα, ήθελα να αλλάξω τον κόσμο», θυμάται βηματίζοντας αργά στον προαύλιο χώρο του Πολυτεχνείου ο 79χρονος Παναγιώτης Τριανταφύλλου, πενήντα χρόνια μετά τον Νοέμβρη του 1973, τότε που ως φοιτητής της Ανωτάτης Εμπορικής (ΑΣΟΕΕ), έζησε τις ιστορικές στιγμές της τριήμερης εξέγερσης των φοιτητών από κοντά. Από τα μεγάφωνα ακούγονται τραγούδια της εποχής. «Μερικά πράγματα στον χώρο έχουν αλλάξει. Αλλά και τότε έτσι πυκνά καθόμασταν», παρατηρεί περνώντας ανάμεσα από τραπεζάκια με κομματικούς νεολαίους. «Να, από εκεί πήδηξα όταν μπήκε το τανκ», υπολογίζει δείχνοντας στο βάθος μια πόρτα που βγάζει στο πλάι. Ακριβώς πίσω από το μνημείο, όπου άνθρωποι αφήνουν αδιάκοπα κόκκινα γαρύφαλλα, είναι για εκείνον ένα σημείο γνώριμο, αφού σε εκείνον τον τοίχο, κάτω από το σύνθημα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ», τον είχε απαθανατίσει ο φακός του Βασίλη Καραγεώργου, μαζί με άλλους τρεις νέους, την 16η Νοεμβρίου του 1973, λίγες ώρες πριν από την εισβολή του τανκ. «Το σύνθημα ήταν ήδη γραμμένο. Είχε γίνει πολύς ο κόσμος εκείνη την ώρα και γι’ αυτό καθίσαμε κάτω. Και κρύβαμε τα πρόσωπά μας από τον φωτογράφο γιατί φοβόμασταν μη μας συλλάβουν αργότερα», εξηγεί ο ίδιος, καθισμένος περίπου στο ίδιο σημείο, διευκρινίζοντας ότι τους άλλους νεαρούς εκείνου του «κλικ» που έμεινε στην ιστορία δεν τους γνώριζε.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ