Από τον 007 ως τον Θου-Βου!

^«Με τον όρο κατάσκοπος εννοούμε το άτομο εκείνο στο οποίο μια κυβέρνηση, μέσω κάποιας υπηρεσίας της ή ενός οργανισμού της, έχει αναθέσει την απόκτηση κρυφά πληροφοριών που αφορούν μια άλλη κυβέρνηση ή μια άλλη χώρα, ανταγωνιστική σε κάποια περιοχή του κόσμου ή εχθρική της» γράφει στην εισαγωγή του τελευταίου πονήματός του «101 ταινίες με μυστικούς πράκτορες» ο κριτικός κινηματογράφου και συγγραφέας Δημήτρης Κολιοδήμος. «Από την άλλη όμως» συνεχίζει, «η κατασκοπεία είναι ένας γενικός όρος που χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει όσους διεξάγουν μια κατασκοπευτική δραστηριότητα, αλλά και εκείνους που  είναι επιφορτισμένοι με τον σχεδιασμό και την ανάθεση κατασκοπευτικών δραστηριοτήτων σε τρίτους, έναντι χρηματικής αμοιβής ή άλλου ανταλλάγματος». Δεν χρειάζεται βέβαια να σκεφτεί κανείς βαθιά για να δει πόσο ελκυστικά μπορούν να γίνουν όλα αυτά στον κινηματογράφο, ο οποίος έχει χρησιμοποιήσει κατά κόρον και ποικιλοτρόπως το ζήτημα της κατασκοπείας σε σπουδαίες, καλές, μέτριες ή απλώς ανυπόφορες ταινίες όλων των ειδών. Γιατί κατάσκοπος είναι ο Τζέιμς Μποντ, που επηρέασε (και εξακολουθεί να επηρεάζει) όσο κανείς άλλος το είδος της κατασκοπικής περιπέτειας, κατάσκοπος όμως είναι και ο Θου-Βου του Θανάση Βέγγου, του οποίου το σουρεαλιστικό χιούμορ έχει μείνει παροιμιώδες! Σε αυτή την ποικιλία εστιάζει με επιτυχία ο συγγραφέας επιλέγοντας 101 ταινίες που για εκείνον αποτελούν χαρακτηριστικά παραδείγματα όλων των παραπάνω, πάντα όμως κάτω από τη σταθερή «ομπρέλα» της αυστηρής κατασκοπείας και όχι στο ευρύτερο πλαίσιο των ταινιών που μπορεί μεν να έχουν ήρωες κατασκόπους, είναι όμως κατά βάση «αστυνομικές».