«Είναι ένα φαινόµενο το οποίο παρακολουθούµε. Εγώ έχω αφαιρέσει λέξεις από τραγούδι το οποίο έλεγα στο πρόγραµµά µου. Το “Σίγουρα θα πάµε µια και φτάσαµε ως εκεί / εσύ στο χώµα και εγώ στη φυλακή”, το έκανα “εσύ στο κόµµα και εγώ στη φυλακή”. Βέβαια πρέπει να µην ξεχνάµε ότι τα τραγούδια τη στιγµή που δηµιουργούνται αποτυπώνουν και την εποχή τους. Δεν θα αφαιρούσα ποτέ από τον “Προµηθέα” τη φράση “να κάθοµαι να κλαίω σαν γυναικούλα”. Η πραγµατικότητα της εποχής αυτή ήταν και εγώ οφείλω να τη µεταφέρω αυτούσια στο σήµερα. Δεν σηµαίνει ότι αυτή είναι η πίστη µου, η πεποίθεσή µου. Είναι του συγγραφέα, του εκάστοτε συγγραφέα, του εκάστοτε δηµιουργού της συγκεκριµένης εποχής.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή