Τα πρώτα χρόνια του στον ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας ήθελε να δείξει ότι έχει νταραβέρια με διανοούμενους ή, έστω, ότι τους διαβάζει. Κάπως έτσι άρχισε να κάνει παρέα με τον Σλαβόι Ζίζεκ, να παρακολουθεί τον Τζόρτζιο Αγκάμπεν, να μιλάει για τη Ναόμι Κάμπελ εννοώντας τη Ναόμι Κλάιν, να ακούει τον Αριστείδη Μπαλτά (που τον έκανε και υπουργό)… Κουλτούρα να φύγουμε.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή