Χωρίς κομματικά δεσμά

Στο μυαλό όλων, για καλό ή για κακό, η παρουσία του Ανδρέα Λοβέρδου έχει ταυτιστεί με το ΠΑΣΟΚ. Οχι μόνο με το κραταιό κόμμα των δεκαετιών του ’80 και του ’90, αλλά και με εκείνο που συγκυβέρνησε με τον ιστορικό του αντίπαλο για να κρατήσει τη χώρα όρθια, φτάνοντας ένα βήμα πριν από την έξοδο από τη Βουλή. Κι όμως, αυτή η γνώριμη «πράσινη» φιγούρα δεν προσμετράται στα πασοκικά στελέχη εδώ και κάποιους μήνες: ένα ζεστό μεσημέρι του Ιουλίου, ο κούριερ έφευγε με τη σφραγισμένη επιστολή προς τα κεντρικά γραφεία στη Χαριλάου Τρικούπη, την ίδια ώρα που η συνεργάτις του ξεκινούσε την ενημέρωση των συντακτών. Δεν μάθαμε ποτέ τι ήταν αυτό που παρακίνησε τον Λοβέρδο να κάνει αυτή την επιλογή – η επιστολή δεν δημοσιοποιήθηκε ποτέ, όμως το διαζύγιο προκάλεσε ανακούφιση και από τις δύο πλευρές. Ηταν παραπάνω από βέβαιο όμως πως οι διαφορές του με την ηγεσία του κόμματός του είχαν φτάσει στο απροχώρητο.