Ενα ηλιόλουστο κυριακάτικο πρωινό του Μαρτίου του 1997, στο Δυρράχιο, μια μεσήλικη αλβανίδα δασκάλα πήγε τον 11χρονο γιο της στην παραλία. Πλατσούρισαν στη θάλασσα, έγραψαν τα ονόματά τους στην άμμο και αργότερα κάθισαν στην ακροθαλασσιά, όπου εκείνη ξετύλιξε το κολατσιό που είχε φέρει από το σπίτι: μαύρο ψωμί, κομμάτια φέτας, αγγούρι και ντομάτα, διπλωμένα σε μια παλιά εφημερίδα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή