Το νέο και το παλιό

Η επίκληση του νέου είναι στοιχείο που συχνά εμφανίζεται στο λεξιλόγιο των πολιτικών ρευμάτων που διεκδικούν να αναφέρονται στην Αριστερά. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ίσως η διάχυτη διεθνώς χρήση του όρου «Νέα Αριστερά» στη δεκαετία του 1960 ως (αυτο)προσδιορισμός των διαφόρων ρευμάτων που σχετίστηκαν με τη δυναμική που μπορεί να περιγραφεί ως το «Παγκόσμιο 1968». Το παράδοξο βεβαίως ήταν ότι συχνά τα ρεύματα αυτά διεκδίκησαν να αποτελούν και ένα είδος επιστροφής σε μια πιο αυθεντική εκδοχή επαναστατικής πολιτικής ή σε μια μαρξιστική ορθοδοξία.