Το προηγούμενο σημείωμα για εκατομμύρια «ευάλωτους» συνοδεύθηκε από επιστολή αναγνώστη της εφημερίδας και της στήλης με χείρονες διαπιστώσεις για κράτος δικαίου, κράτη εν κράτει, ευνομούμενη πολιτεία, ανεξάρτητες Aρχές, θεσμούς, δεσμούς και… ταλαίπωρους δεσμώτες τους. Στην επιστολή του αυτή, η οποία αρχίζει όπως και ο «Υπέρ αδυνάτου λόγος» του Λυσία παραλλαγμένος ελαφρώς, «Οὐ πολλοῦ δέω χάριν ἔχειν, ὦ βουλή, τῷ δηµοσιογράφω, ὅτι µοι υπέµνησε τὸν ἀγῶνα τουτονί», ο αναγνώστης παρουσιάζει τον δικό του πενταετή σχεδόν αγώνα και ταλαιπωρία που του έχει προκαλέσει η ίδια η τράπεζα, την οποία, όπως επισημαίνει, «υπηρέτησα επί 32 χρόνια με αφοσίωση και αποδοτικότητα κι εκείνη για να με “τιμήσει” με εξωθεί στην οικονομική, κοινωνική και βιολογική καταστροφή μου με αντιδεοντολογικές και παράνομες ενέργειες». Το σημείο αυτό της επιστολής αφορά και την πάντα ευαίσθητη για τα συμφέροντα των μελών της Ομοσπονδία Τραπεζοϋπαλληλικών Οργανώσεων Ελλάδος (ΟΤΟΕ).

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή