Στην «αρχή του τέλους» ή στο «τέλος της αρχής»;

Ηταν αναμενόμενο για όσους επιμένουν να προσεγγίζουν τις ελληνοτουρκικές σχέσεις με ψυχραιμία και ορθολογισμό αντί με φοβικά σύνδρομα ότι η επίσκεψη του τούρκου προέδρου ήταν αυτή τη φορά σχεδόν «καταδικασμένη να επιτύχει». Ηταν πράγματι το ενδεχόμενο ακύρωσης των κεκτημένων που είχαν επιτευχθεί σε δύο από τους τρεις πυλώνες του «οδικού χάρτη» που είχαν συμφωνήσει οι δύο χώρες (δηλαδή τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης/ΜΟΕ και κυρίως η «Θετική Ατζέντα»), ανατροπής μιας ήδη δρομολογημένης και με συγκεκριμένα βήματα οριοθετημένης επαναπροσέγγισης με την Ελλάδα και κυρίως ανοίγματος ενός νέου μετώπου σε ένα ήδη εξαιρετικά ασταθές και δυστοπικό περιβάλλον ασφάλειας που σχεδόν υποχρέωσαν τον κ. Ερντογάν να φροντίσει ο ίδιος ώστε η επίσκεψή του στη γείτονα Ελλάδα, μέλος της ΕΕ και στενό σύμμαχο και στρατηγικό εταίρο των ΗΠΑ, να στεφθεί με επιτυχία.