«Ο Ληρ είναι τσακισμένος και κακοποιητής»

Ο Ληρ σύμφωνα με τον Σαίξπηρ είναι 80χρονος που πηγαίνει όμως για κυνήγι μαζί με 100 άντρες. Είναι πολύ βίαιος, με τρομερή ενέργεια, οπότε δεν μπορούμε να πούμε ότι αισθάνεται πως φτάνει στο τέλος της ζωής του. Υπάρχει κάποιος άλλος λόγος που αποφασίζει να δώσει όλα αυτά που δίνει. Και απαιτείται να το ψάξει κανείς. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να μας απασχολήσει είναι γιατί δεν υπάρχουν μητέρες στο έργο. Από κει ξεκινάμε. Στην αφίσα του στην κορυφή του θρόνου υπάρχει ένα μωρό, και αυτό συνδέεται με το γεγονός ότι κάποια στιγμή αρχίζει να παλιμπαιδίζει. Το γιατί όμως ο Ληρ μετατρέπεται σε μωρό έχει σχέση με την έλλειψη της μητέρας. Σε πολλά έργα του Σαίξπηρ παρατηρείται αυτό, εδώ όμως είναι ιδιαίτερα υπογραμμισμένο. Διότι στο συγκεκριμένο έργο υπάρχουν δύο οικογένειες: η μία έχει μόνο κόρες, η άλλη έχει μόνο γιους, αλλά καμιά δεν έχει μητέρα. Είναι σαν να σου ανάβει το φωτάκι ο Σαίξπηρ και να σου λέει ψάξ’ το. Στα πρώτα λόγια του έργου δίνεται πολύ έντονα η εντύπωση ότι το βασίλειο θα χωριστεί στα δύο, στον Δούκα του Ολμπανι και τον Δούκα του Κόρνουολ. Ξαφνικά όμως βλέπουμε τον Ληρ να διατείνεται ότι το βασίλειό του θα το μοιράσει στα τρία. Θα πάρει δηλαδή – εκτός από τις δύο παντρεμένες κόρες του – μερίδιο, και μάλιστα το μεγαλύτερο, και η μικρότερη κόρη του, η Κορντέλια. Το βασικό είναι να κατανοήσει κανείς την πρώτη σκηνή που, κατά την άποψή μου, είναι το άπαν. Να συνειδητοποιήσουμε δηλαδή γιατί αποφασίζει να εκχωρήσει το μεγαλύτερο μέρος του βασιλείου του στη μικρή του κόρη και να ζήσει μάλιστα μαζί της. Οταν εισπράττει την άρνηση της Κορντέλια αρχίζει ο κατήφορός του.