Κι αν θέλω να αράξω στον καναπέ έως την… άνοιξη;

Αχ, ο χειμώνας. Η εποχή του ουίσκι, των ψητών και των γλυκών, των ηλεκτρικών κουβερτών και των… ζεστών κρασιών με μπαχαρικά. Πολύ λιγότερο ειδυλλιακή εποχή για να σηκωθείτε αξημέρωτα για να πάτε στο γυμναστήριο, να πάτε για τρέξιμο μέσα στο σκοτάδι ή ακόμα και για έναν περίπατο το μεσημέρι αν έξω κάνει πολύ κρύο. Και τα στοιχεία επιβεβαιώνουν αυτό που πιθανώς υποψιάζεστε: τον χειμώνα, τείνουμε να κάνουμε τις προπονήσεις μας λίγο πιο σύντομες και να περνάμε περισσότερο χρόνο αραχτοί στον καναπέ. Είμαστε, λοιπόν, εμείς οι περιστασιακοί ασκούμενοι καταδικασμένοι να αράζουμε τους πιο κρύους ή βροχερούς μήνες ή μήπως υπάρχουν τρόποι να αντιμετωπίσουμε την… απαλεψιά; Και μήπως υπάρχει κάτι στην πλέον παγωμένη εποχή του χρόνου (θεωρητικά τουλάχιστον, γιατί με την κλιματική αλλαγή κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος) που μπορεί να κάνει πραγματικά τη διατήρηση της φυσικής μας κατάστασης πιο εύκολη;