Ο ΣΥΡΙΖΑ μου θυμίζει πλέον ζόμπι. Οπως εκείνα που κυνηγούσαν τον Μάικλ Τζάκσον στο «Thriller». Παραπατάει, πάει πέρα – δώθε, του πέφτει κανένα αφτί, η μύτη κ.λπ. Τώρα έφυγαν κάτι συνδικαλιστές. Είδα το βίντεο με τον Νίκο Φαραντούρη να παίζει πιάνο πριν ξεκινήσει η συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής. Απόρησα τι κάνει ακόμα στον ΣΥΡΙΖΑ ένας άνθρωπος με το πιάνο (υποθέτω και τα γαλλικά του) και τη συγκρότηση του Φαραντούρη. Ενδεχομένως να είναι το εισιτήριο για τις Βρυξέλλες. Επαιζε, λοιπόν, το «Και είμαστε ακόμα ζωντανοί» που στα δικά μου αφτιά ηχεί πάντα ως «Κοιμάστε ακόμα ζωντανοί» που το βρίσκω πιο ταιριαστό για την περίσταση. Και κατάλαβα ότι όσο ο Κασσελάκης και οι συν αυτώ διατηρούν το όνομα και τα σύμβολα του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο υπογραμμίζουν τη διαδικασία φθοράς και αποσύνθεσης. Ας φτιάξουν κάτι καινούργιο, είναι καταστροφικό να διατηρούν στη ζωή κάτι που οι ίδιοι οδήγησαν κοντά στον θάνατο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή