Με σαράντα έξι χρόνια στο θέατρο ως ηθοποιός, σκηνοθέτης μα και κατά καιρούς διευθυντής κρατικών φορέων – όπως το Εθνικό και το ΚΘΒΕ –, ο Σωτήρης Χατζάκης δεν το βάζει κάτω. Σκηνοθετεί αλλά και παίζει τον «Επιστάτη» του Πίντερ στο Αργώ από τις 13 Ιανουαρίου του νέου έτους. Αυτόν τον καιρό μάλιστα διαβάζει το αγγλικό πρωτότυπο αλλά και τη μετάφραση του σπουδαίου Κώστα Σταματίου, ενώ παράλληλα επιδίδεται στα δικά του γραψίματα όπως έκανε για τον τόμο «Ο κήπος μέσα μου», με σπαράγματα σκέψεων και στοχασμών όπου ανάμεσα σε εικόνες της Αθήνας παρελαύνουν ζώντες και τεθνεώτες του δημόσιου βίου. Συναντιόμαστε σε γνωστό καφέ τη Φωκίωνος Νέγρη. Εκεί όπου κάποτε ο Τάσος Λιγνάδης έγραφε τις κριτικές του ή ο Δημήτρης Κεχαΐδης παρατηρούσε τους μετέπειτα χαρακτήρες που πέρναγε στη δραματουργία του. Ανθρωπος της παρατήρησης και ο Χατζάκης, άνθρωπος συγκρουσιακός με γωνίες αλλά και με ευαισθησία και έναν ασκητικό ρομαντισμό, εμμένει σε μια άποψη για ένα κίνημα επιστροφής των μεγάλων κειμένων, ενώ ασκεί κριτική στη σύγχρονη θεώρηση των παραστάσεων και στο πώς εγγράφεται σήμερα η Επίδαυρος στον θεατρικό χάρτη. Λόγω πείρας, σκιαγραφεί και το παρόν των κρατικών φορέων, ενώ θυμάται και στιγμές και τομές που τον καθόρισαν.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή