«Νομίζεις πως η τέχνη σώζει, αλλά τελικά ανοίγει την πληγή»

Μετά τις «Τρεις αδελφές» και τον «Θείο Βάνια», ο Δημήτρης Καραντζάς ολοκληρώνει την τριλογία του Αντον Τσέχοφ με τον «Γλάρο» στο Θέατρο Προσκήνιο, ο οποίος ξεκινάει απόψε. «Σε σχέση με το πώς είχα διαβάσει τα προηγούμενα ο “Γλάρος” ήταν το έργο που είχα καταλάβει λιγότερο απ’ όλα. Εχει μια δομή πολύ ενδιαφέρουσα και άναρχη σε σχέση με το πώς μεταδίδεται το θέμα του σε όλα τα πρόσωπα. Εδώ δεν ξέρεις ποιος τελικά είναι ο γλάρος που σκοτώνεται από όλους. Δεν ξέρεις αν με αυτή τη ματαίωση που ήδη ζουν κάποια πρόσωπα βρίσκονται τελικά όλοι στο ίδιο σημείο. Και το πώς η ιστορία αλλάζει συνέχεια από στόμα σε στόμα. Με δυσκόλευε πολύ, αλλά τελικά το βρήκα πολύ πιο συναρπαστικό από τα υπόλοιπα έργα με τα οποία έχω καταπιαστεί. Επίσης με συγκινεί προσωπικά το πόσο συνδέει την ανάγκη για τέχνη με την ανάγκη για ζωή. Το κάνει μ’ έναν τρόπο που είναι προσιτός και σε μη καλλιτέχνες. Γιατί ακουμπάει το θέμα του τραύματος που σου δημιουργεί η τέχνη. Αν και νομίζεις ότι σε σώζει, καμιά φορά σού ανοίγει πιο πολύ την πληγή», αναφέρει ο σκηνοθέτης στο «ΝΣυν».