Μία από τις σταθερές σχεδόν όλης της ελληνικής κοινωνίας είναι το μίσος και η απαξίωση για τους αστυνομικούς. Οχι αναγκαστικά για την απαξία με την οποία μιλάμε αν κάποια στιγμή νιώσουμε ότι όταν χρειάζεται η Αστυνομία δεν είναι παρούσα, αλλά την καταστατική απαξία των ανδρών και των γυναικών της, των αστυνομικών. Μια λέξη της αργκό, μάλιστα, που άλλοτε χρησιμοποιούνταν περιθωριακά, μπάτσος, χρησιμοποιείται απ’ όλους. Συχνά, αυτοσαρκαστικά, ακόμα κι από τους ίδιους τους αστυνομικούς.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή