Αχ Ρόζα, Ρόζα Ροζαλία

Σκρολάρω με μανία τη νευρική σημαιοφόρο επικαιρότητα, να πάει παρακάτω ώστε να ασχοληθούμε με την ησυχία μας με άλλες ιστορίες, παλιωμένες, που κι αυτές όμως έχουν το χρώμα του αίματος, πολυκαιρισμένο. Από πού να το πιάσω μην τυχόν παρεξηγηθώ; Δεν πάνε δυο τρεις μέρες που παραλίγο να δημιουργηθεί ένας διαδικτυακός μικροκαβγάς για την τηλεοπτική διαφήμιση μιας σερβιέτας με τη στάμπα του ενδομητρίου, χρωματικώς αλογόκριτη. Πόσες δεκαετίες τηλεοπτικής διαφημιστικής κουλτούρας χρειάστηκε να περάσουν ώστε ένα γυναικείο προϊον υγείας να βγει επιτέλους στο χρώμα του; Ολες οι μεταμορφώσεις του αίματος, από το κόκκινο βαθύ σχεδόν μαύρο, το ζωηρό ρουμπινί ως το δυσφημισμένο ροζάκι που όμως είναι η ομορφότερη ακουαρέλα που θα μπορούσε να δημιουργήσει η φύση της γυναικός, ever. Οποιος σοκάρεται, να θυμηθώ να του στείλω μια αγκαλιά ροζ παχουλά μαγιάτικα τριαντάφυλλα μέχρι να λιγοθυμίσει από τ΄ άρωμά τους. Μοσκοβολάνε τα χρώματα, δεν βρωμάνε, αλλιώς θα χαζεύαμε το τριανταφυλλί του πρωινού ουρανού και τα πορφυρά ηλιοβασιλέματα γιομάτα αναμνήσεις, με μπαμπάκια στη μύτη μας, πφ…