Τα δράματα που τραβούν εις μάκρος έχουν πάντα έναν κακό σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Στο δικό μας δράμα ήταν ο Σόιμπλε. Δεν εμφανίστηκε ξαφνικά στις ζωές μας. Εμείς τον φέραμε. Και απλώς απέδωσε το κείμενο του ρόλου του. Ακόμα και αν ήταν άλλος στη θέση του, τα ίδια θα έλεγε, τα ίδια θα έκανε, ίσως με ελαφρώς διαφορετικό τόνο. Κατηγορήθηκε για τη σκληρότητα, για την αναλγησία που έδειξε στο δράμα μας. Μόνο που λησμονούμε ότι αυτοί οι ρόλοι είναι απονευρωμένοι από συναισθήματα, γράφονται με κυνισμό και υπηρετούνται πάντα με βάση τα συμφέροντα που ο καθείς εκπροσωπεί. Απλώς ο Σόιμπλε ήταν «στεγνός» με όσα μπορεί να περιέχει η λέξη και κυρίως την έλλειψη ενσυναίσθησης.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή