Δεν πάει πολύς καιρός, πήγα στο γάμο μιας καλής και πολυαγαπημένης φίλης, που δεν άλλαξε μόνο στέφανα με τον καλό της, αλλά βάπτισε και το τρισχαριτωμένο κοριτσάκι της. Ηταν και γλυκιά η βραδιά ο κήπος στολισμένος άρχισαν τα τραγούδια και οι χοροί τα φιλιά οι αγκαλιές, ήρθε κάποια στιγμή να πρέπει λέει να γράψω στο λεύκωμα του γάμου, ου μην αλλά και της βαπτίσεως, δυο λόγια, μιαν ευχή. Εύκολο. Αμ δε.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή