Συμφωνώ κι επαυξάνω. Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, γιορτάρες μέρες, ο νους μας πρέπει να πηγαίνει στους άστεγους. Στους άνεργους. Στους ασθενείς και οδοιπόρους. Κάντε μια βόλτα σε γηροκομεία, σε ορφανοτροφεία, σε δομές προσφύγων, είναι άραγε επισκέψιμες οι δομές των προσφύγων; – θα ρωτήσω τη γυναίκα μου… Αφιερώστε όμως, σας παρακαλώ, μία σκέψη και σε εμάς. Ποιοι είμαστε εμείς; Οι αλυσοδεμένοι στο όχημα της φιλοδοξίας των συζύγων μας. Η καύσιμη ύλη, η μόστρα τους και τελικά η σαβούρα τους. Οι «κυρίες των κυρίων». Και οι ακόμα θλιβερότεροι – το λέω κι ας ακούγεται αντιφεμινιστικό –, οι ακόμα πιο αξιοθρήνητοι «κύριοι των κυριών».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή