Όσκαρ πέρα από ετικέτες

Αγαπώ την ταινία «Everything Everywhere All at Once» («Τα πάντα όλα» όπως μεταφράστηκε στην Ελλάδα). Είναι ο απόλυτος αχταρμάς. Μια γυναίκα που προσπαθεί να βάλει σε τάξη τα φορολογικά του πλυντηρίου που συντηρεί, να σώσει τη σχέση της με την κόρη της, να απαντήσει τα μικρά και μεγάλα θέματα με τον γάμο της, και να βρει άκρη με τον ίδιο της τον εαυτό ταξιδεύοντας σε πολλαπλές διαστάσεις. Οι δύο Ντάνιελς (Ντάνιελ Κουάν, Ντάνιελ Σάινερτ) σαν ομάδα γράφουν και σκηνοθετούν παρέα και μπερδεύουν τα είδη κινηματογραφικής αφήγησης όπου το Μάτριξ συναντά το σύμπαν του Μισέλ Γκοντρί, το βιντεοκλίπ το χειροποίητο, το ευρηματικό το σινεμά guerilla. Και όλα αυτά χωρίς να χάσουν στιγμή το συναισθηματικό νήμα που κουβαλά η συγκλονιστική Μισέλ Γέο. Που χορεύει, μάχεται με καράτε, τα βάζει με εξωγήινους, φιλιώνει και συμφιλιώνεται στο πιο αναπάντεχο queer love story. Κάθε σκηνή κρύβει μέσα της σκέψη και κρυμμένα μυστικά. Το μοντάζ εξωπραγματικό. Μια ταινία που σε κάνει να αγαπάς το σινεμά.