Ο λόγος, κοφτός, υπαινικτικός, άμεσος. Τα πρόσωπα αναγνωρίσιμα, σημερινά – εμείς, ο διπλανός μας; Οι σχέσεις οικείες, αμφίσημες. Το έργο, μια πικρή, σκοτεινή κωμωδία, μια σάτιρα με στοιχεία αυτοσαρκαστικά κι έναν καταιγιστικό ρυθμό. Ολοι και όλα στον «Ασχημο» του Μάγιους φον Μάγενμπουργκ παραπέμπουν σ΄ αυτό που ζούμε και σε ό,τι είμαστε. Παράλληλα αφήνουν να διαφανεί, σχεδόν ν΄ αποκαλυφθεί, η υπόγεια πραγματικότητα της ζωής και της ύπαρξής μας: φόβος, αμφισβήτηση, (κουτο)πονηριά, ζήλια, ανταγωνισμός – όλα αυτά που νιώθουμε εμείς οι ίδιοι για τους εαυτούς μας και για τους άλλους. Και πάνω απ΄ όλα αυτός ο ναρκισσισμός κι αυτή η αλαζονεία που καραδοκεί ανά πάσα στιγμή να μας καταπιεί. Με την εικόνα, το πολιτικώς ορθό και τα κοινωνικά δίκτυα να καθορίζουν όχι μόνον πώς να ζούμε αλλά και πώς να νιώθουμε…

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή