Πηγαινοέρχομαι στην Κρήτη από το 1970. Οταν άκουσα τον Σταύρο Ζουμπουλάκη να μιλάει για το μυθιστόρημά μου «Οι κόρες του λαβύρινθου» (υποψήφιο για τα βραβεία Runciman και London Hellenic Prize), δάκρυσα. Το έγραψα στα αγγλικά, αλλά μέσα στο μυαλό μου υπήρχε ήδη στα ελληνικά. Οταν η ηθοποιός Ολια Λαζαρίδου διάβασε αποσπάσματα με την υπέροχη φωνή της, το ένιωσα καθαρά: «Αυτή είναι η γλώσσα του μυθιστορήματός μου!».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή